Polana Płomieni

Alastair
Latający Wilk

Alastair


Male Liczba postów : 1186

     http://kamilejszon.fbl.pl
To miejsce niestety najtrudniej ustrzec przed niepowołanymi wizytatorami terenów Ognia, z tegoż względu, iż jest to ogromna przestrzeń, stanowiąca zachodnią granicę watahy. Polana ta jest duża, porośnięta wszelkimi roślinami, często niestety wysycha przez łatwą dostępność słońca i brak wody czy cienia. Na środku polany znajduje się strzelista wieża wybudowana w celu pilnowania granicy w razie jakiegoś nagłego wypadku. Zwykle jednak stoi pusta i służy jako źródło cienia dla nielicznych zwierząt, jakie znajdziemy w tym miejscu.
Alastair
Latający Wilk

Alastair


Male Liczba postów : 1186

     http://kamilejszon.fbl.pl
Nie spieszył się. Wręcz przeciwnie, powoli i jakby ospale kroczył przed siebie, co stanowiło pewną odmianę po nader entuzjastycznych podskokach, w których zwykł pokonywać kolejne metry na co dzień. Czuł się dziwnie, jakby coś się w nim zmieniło. Nie potrafił tego nijak wyjaśnić, niemniej odczuwał dziwne nasycenie czymś, czego określić nie był w stanie. Czuł się tak, jakby jego niewielkie ciało wypełniał żywioł. Jakby z ogniem tworzył jedność. Zupełnie, jakby pomiędzy nim, a żywiołem watahy wytworzyła się nieprzerywalna, niemożliwa do racjonalnego wytłumaczenia więź.

Musi sprawdzić w księgach ojca.
Musi!

zt.
Marano
Latający Lekarz



Female Liczba postów : 803
Wiek : 22
Skąd : Severynia

     
Przybyła na tę piękną polanę w towarzystwie - za rozkazem autorki kociej karmy, piszę iż już tu z nią jest - Whiska. Poruszała się wolno. Nigdzie jej się nie spieszyło, a i nie chciała narażać nowego znajomego na przemęczenie. Jeszcze się biedak zasapie, hihi... Obejrzała się za siebie. Chciała się upewnić, iż podąża za nią.
No to witam na jednej z granic mojego stada, czyli Watahy Ognia! To chyba zachodnia granica, nie pamiętam. Zresztą... to nieistotne!
Whisk
Dorosły

Whisk


Male Liczba postów : 51

     
Whisk kiwnął jedynie głową, ochłonąwszy nieco. Wciąż nie mógł pogodzić się z porażką. Czuł się z tym źle. Chciał się jakoś zemścić, a nie zremisować. Ale z resztą, nie ważne. Wiele razy miał tak utartego nosa.
- Mhm. - mruknął jedynie. Fakt faktem, całkiem ładnie tu było. On sam należał do Watahy Wody, więc to jakby przeciwieństwo, ale czy to ważne? I tak nie był jeszcze ani razu na jej terenie.
Marano
Latający Lekarz



Female Liczba postów : 803
Wiek : 22
Skąd : Severynia

     
Zaśmiała się cicho i drugi raz przewróciła oczami.
Chodź, gburze... — parsknęła.
Kolejny krótki post, bo nie ma co się tu rozdrabniać. Wolno ruszyła przed siebie. Prowadziła za sobą Whiskasa. Jak znów mi nakazano, walnę zmianę tereny za nich obydwu... Marano zaczęła nucić coś pod nosem i w ten sposób pokonała resztę drogi, aż do jej domku.

z.t. -> Kącik Marano; Whiskaczu, walnij tam pierwszy posta, proszę. Masz zgodę na to, że Marano szła przodem i prowadziła go ciągle!
Salvaro

Salvaro


Male Liczba postów : 173
Wiek : 24

     
Wilk szedł powoli cały czas spoglądając za siebie czy nie idzie za nim biała wilczyca. Wiedział, że dopiero co się poznali, ale czuł, że znają się od dawna. Są prawie tacy sami, te charakter, a także historia. Basior przyśpieszył lekko krok, nie widział Ary za sobą, więc ruszył biegiem przed siebie prosto do swojej nory. Był zawiedziony, ale liczył, że jeszcze się spotka z swoją towarzyszką. 


--->https://wilki94.forumpolish.com/t882-nora-salvara#19582
Arya Aemon
Latający Wilk

Arya Aemon


Female Liczba postów : 256
Wiek : 22
Skąd : A boja wiem?

     
Wilczyca zdyszana przybiegła tutaj za Salvarem, przez to, że się zatrzymała przy wodospadzie nie mogła teraz za nim nadążyć. Nie czując się zbyt pewnie na terenach innej watahy rozejrzała sę za basiorem, lecz on jakby wyparował. Pochyliła głowę i niemal nie dotykając przy tym nosem ziemi. Krążyła tak przez dłuższą chwilę próbując znaleźć trop, aż w końcu jej się udało. Niezbyt wyraźna, znajoma jej woń dotarła do jej nosa. Wiedząc już, którędy powinna ruszyć, pobiegła przed siebie, z nosem przy ziemi niczym pies gończy.

z.t Link
Lee
Łowca

Lee


Male Liczba postów : 567
Wiek : 26

     http://theblackstarwolf.deviantart.com/
Ech. Nigdy nie lubił wchodzić na tereny Ognia z prostych przyczyn - jest za gorąco. A co jest jeszcze gorsze? Idzie wprost na wulkan, który był źródłem tego ciepła. Na szczęście jest trochę zimniej niż zazwyczaj jednak mimo wszystko Lee do ciepłolubnych stworzeń nie należał, może dlatego jest w Wodzie.
Bez zbędnego gadania i zwlekania truchcikiem przebył tą ogromną przestrzeń kierując się ku testowi, który miał wymierzyć.

/zt tu
Marano
Latający Lekarz



Female Liczba postów : 803
Wiek : 22
Skąd : Severynia

     
Po ukończonym teście z bardzo dobrym wynikiem, wilczyca musiała opuścić terytorium swej ukochanej Watahy, której była od początku wierna. Szeroko uśmiechnięta podążała przed siebie, wprost do Lecznicy. Kiwała ogonem na różne strony, nie przestając nucić znajomej sobie i tylko sobie piosenki. Tym oto optymistycznym akcentem kończymy krótki post o opuszczeniu terytorium stadnego. Pora odebrać rangę!

zt.
Marano
Latający Lekarz



Female Liczba postów : 803
Wiek : 22
Skąd : Severynia

     
Znów wybierała się Marano na test, który miał na celu sprawdzenie jej. Czy uda się zdobyć upragnioną rangę Bety stada Ognia? A może polegnie i nigdy nie uda jej się zyskać posady, na której tak bardzo zależy młodej waderze z ognistym temperamentem?
Co tu dużo mówić: przyszła, przeszła i ruszyła dalej, nie obejrzawszy się za siebie ani razu, ani chociaż pół raza. Zbyt pochłonięta była przez myśli, czy gotowa jest na tak ważny egzamin. Ale jak to przecież mawiają: najpierw trzeba spróbować, a potem dopiero powiedzieć. Co z tego, że owa złota rada tyczy się gotowania!

zt.
Jessi
Młode

Jessi


Female Liczba postów : 102

     
Szła wolniutko, rozglądała się na boki. Jeszcze nigdy nie była w takich okolicach. Miała nadzieję że spotka tutaj jakiegoś wilka, przyjaznego. Ostatnie jej spotkanie z jakąś grupką tych ssaków nie skończyło się dobrze, no tak chcieli ją zjeść. Z zawodem stwierdziła że nikogo tutaj nie ma. Ujrzawszy wysoką wieżę podbiegła do niej. Usiadła w cieniu jaki ona dawała. Mimo tego że była wyczerpana długą samotną wędrówką wpadł jej do głowy pomysł wdrapania się wieżę. Wtedy zobaczy całą okolice. Podniosła łeb do góry mierząc wzrokiem gmach. Za wysoki ~ pomyślała ~ Nie dam rady.
Bolące ciągle łapki nie byłyby wstanie wdrapać się na coś takiego. Innym razem ~ stwierdziła z uśmiechem na pyszczku. Ciągle chciała się bawić, nie było jednak z kim. Przewróciła się na grzbiet i zaczęła łapać własne łapki, jak to robią zazwyczaj kociaki. Długo nie wytrzymała zmorzył ją sen.
Zasnęła.
....

Powoli otwierała zaspane oczka. Wstała z wolna prostując kolejno wszystkie cztery łapki. Przeciągnęła się i rozglądnęła dookoła. Żar lał się z nieba. Dalej nikogo nie było widać. Poczuła głód, jej uwagę zwróciła mała myszka przebiegająca blisko łap. W podskokach zaczęła gonić gryzonia. Nie chciała go upolować, lecz po prostu się pobawić. No w końcu nie jest kociakiem by łapać myszki. A zresztą, nawet gdyby chciała przecież nie umie. Padliny też nigdzie nie zauważyła. Stwierdziła że zostanie jeszcze troszkę w cieniu wieży. Może przyjdzie jakiś wilk ? Wzięła do pyszczka większego kamienia przenosząc go do cienia. Usiadła i zaczęła go turlać bawiąc się w ten sposób.
...
Minął kolejny dzień samotności Jessi. Rozglądała się w ciąż lecz nikogo nie było. Stwierdziła że pójdzie kogoś poszukać. Zaczęła swoją kolejną wędrówkę oddalając się od wieży.
Zt.
Sponsored content