Yakamashii

Imię:
Yakamashii [Yashii]
Rasa:
Wilk
Wiek:
Rok
Ranga:
Młode
Historia:
Psychologowie twierdzą, że lepiej czuć rozczarowanie, ale znać prawdę niż czuć niepewność. Właśnie.. a czym jest sama niepewność? Na pewno dosyć bolesnym stanem psychicznym, który wraz z niewiedzą może spowodować wyraźne skutki uboczne na rozwoju danej istoty. O dziwo nie dzieje się tak w przypadku Yashii. Małe wilczątko, nie znające tego co zdarzyło się „wczoraj”. Szczenię nie ma pojęcia skąd się wzięło, czy posiada jakąś rodzinę. Obudziła się pewnego dnia w niewielkiej norze. Jej oczom ukazał się wielki , mokry, ciemny nos należący do wychudzonego, starego wilka. Ten był samotnikiem, z pobudek dobrego serca postanowił zaopiekować się sierotą, wprowadzić nieco w wilcze życie.
Jak się później okazało wilk praktykował szamanizm, a jego zajęciu mogła przyglądać się Yashii. Podziwiała jego pasję, zaangażowanie, to jak tworzył coś z niczego, jak dawał pomoc innym, uleczał nawet stworzenia mogące w normalnych warunkach służyć jako przyszła przekąska. Dzięki temu wszystkiemu był idealnym przykładem wilka stanowiącego autorytet dla Młodej. W tym wszystkim nie brakło czasu by mógł przedstawić jej główne zasady funkcjonujące w świecie przyrody, świecie ją otaczającym. Co prawda starzec nie stanowił najlepszego przykładu opiekuna dla młodej wilczycy, nie potrafił do końca obdarzyć jej uczuciem choć porównywalnym do rodzicielskiego, ale mimo wszystko Yakamashii nie miała na co narzekać. Umiała czerpać radość z choćby najmniejszych szczegółów, jak na szczeniaka przystało. Ale wciąż rodzi się pytanie – skoro jednak gdzieś znalazła swoje miejsce, jak trafiła do Krainy? Szary wilk doszedł do wniosku, że dla Małej najlepszym nauczycielem będzie życie, którego będzie mogła uczyć się na własnych błędach, robiąc co uważa za słuszne i przyjmując na siebie pełne tego konsekwencje. Podprowadził Yashii pod same granice, na drobnej szyjce zawiesił swój amulet i z nikłym uśmiechem odwrócił się i odszedł..
Charakter:  
Małe, radosne stworzenie. Całkowicie ciekawe świata i z optymizmem patrzące w przyszłość. Nie zranione przez rzeczywistość, nie mające powodów do zachwiań nastroju. Mimo wszystko gdzieś w środku Yakamshii czuje niepokój, nieznany strach oraz smutek pochodzący znikąd. Jednak należy do szczeniąt, które wolą uzewnętrzniać jedynie pozytywne emocje, a te negatywne skrywać w środku. Stwarza więc pozory beztroskiego malucha. Jest dosyć ciekawska, lubi pojawiać się tam gdzie czasem nie powinna, choć stara się nie wciskać nosa w nieswoje sprawy. Niestety jest dosyć naiwnym szczenięciem, uwierzy prawie we wszystko co się jej powie, choć czasami zdarzają się jej przebłyski zdrowego rozsądku i bardziej bazuje na tym co może zobaczyć na własne oczy. W zależności od nastroju łapie ją tzw. „znieczulica” albo empatia. No cóż, wilczątko jest dosyć podatne na własne emocje poprzez impulsywność.
Ekwipunek:
Niewielki amulet zawieszony na szyi.
Coś więcej:


Atrybut:
Wiedza

Akcept oczywiście i witamy ponownie na forum ;>