Rebel? Ten pijaczyna?

Rebel O'Lean


Wilk, aczkolwiek niekiedy z wyrośniętym lisem pomylić go można.


Dorosły, czteroletni samiec? Cztery lata się zgadzają, ale "dorosły"? Polemizowałbym.


Biseksualny.


Dorosły


Rebel O'Lean? Chodzi Ci o historię tego marnego, rozsławionego w całej krainie pijaczyny, dawniej przychodzącego do mnie wieczorami? Skoro prosisz, to Ci opowiem. Osobiście niewiele wiem na ten temat, ale zawsze coś się usłyszy, to tu, to tam.
A więc, słyszałem, że urodził się w Stavanger - mieście wszechobecnej zabawy i hazardu, gdzie na każdym kroku można spotkać knajpę pełną różnorakich trunków i pięknych wader. Eh, ale to pewnie bujdy. Stary Jones zawsze lubił sobie dopowiedzieć kilka rzeczy, he, he! Kontynuując, podobno on, jak i jego rodzina kryli się po śmietnikach, szukając schronienia i jakiegoś kawałka mięsa. Szczeniak obracał się w złym towarzystwie, zaciągał coraz więcej długów, narobił sobie wrogów, popadał w coraz to nowe uzależnienia. Aż w końcu postanowił się wyrwać. Opuścił swoje miasto przyjmując nowe imię i całkowicie odcinając się się od przeszłości. Zaczął szukać swojego miejsca na Ziemi, oczywiście po drodze nie szczędząc sobie zabawy. Bo kim byłby Rebel O'Lean, gdyby nie łapał z życia garściami? Po części zazdroszczę mu życia marnie zarabiającego, ulicznego grajka, który w każdej chwili może przenieść się do innego miasta w poszukiwaniu nowych wrażeń. Ale to nie o mnie teraz mówimy. Wracając do historii - od czasu ucieczki  błąka się po całym świecie. Wędrowcy, którzy przychodzą się u mnie posilić rozsiewają wieści o tym, gdzie aktualnie można go spotkać.
Czekaj, nie odchodź jeszcze! To nie koniec! Ostatnio plotki o tym basiorze ucichły. Podobno skończył ze swoją tułaczką i osiadł tymczasowo w jakiejś  watasze. Bodajże Ognia, ale nie wiem czy dokładnie usłyszałem. Wiesz, mam już swoje lata i pewne rzeczy zaczynają mi szwankować, he, he! Niektórzy mówią, że trochę ze wszystkim przystopował, ale nie chce mi się w to wierzyć. Spokojny Rebel O'Lean? Przecież niespełna pół roku temu zdemolował mi prawie całą knajpę, oczywiście nie pokrywając kosztów naprawy. Przeklęty ignorant.
Pytasz, czy prawdą jest to co właśnie Ci o nim opowiedziałem? Nie wiem. Ale w każdej plotce jest cień prawdy.


Powiem prosto z mostu - ma w dupie wszystko i wszystkich. Zajmuje się tylko swoim nosem, reszta to już nie jego sprawa. Chociaż kto go tam wie, może w środku jest inny, ale na zewnątrz sprawia właśnie takie wrażenie. Ba, nawet uważa się za ważniejszego od innych, co często wprowadza go w niezłe tarapaty. Bo chyba nikt o zdrowych zmysłach nie pyskuje większym i silniejszym, nie? Wbrew pozorom, gówniarz jest naprawdę inteligentny i charyzmatyczny, ale wszystko psuje jego wybuchowość. Przysłowiowo "najpierw robi, potem myśli", nigdy nie odwrotnie. Poza tym, jest bardzo sprytny. Już nie raz podebrał coś z kieszeni  jakiemuś burżujowi . Ale nie rozmawiamy o umiejętnościach, tylko o charakterze. Niezły z niego bajerant. Gdyby nie ten jego urok osobisty, pewnie dostawałby w mordę dwa razy częściej niż teraz. A propos, skubaniec ma naprawdę duże powodzenie u płci przeciwnej, ale nie mnie to oceniać, w końcu taka ze mnie baba, jak z niego odpowiedzialny wilk, he, he.
W skrócie - nieodpowiedzialny, szczeniacki, urokliwy, sarkastyczny, zboczony, pewny siebie.
Chyba Ci wystarczy, zaschło mi w gardle. No idź już, nie widzisz, że mam klientów?


Ukochana harmonijka towarzysząca mu od szczenięcych lat i niewielki sztylet - tak na wszelki wypadek.


No dobrze, opowiem Ci jeszcze o pewnej zabawnej sytuacji. Nie uwierzysz czego boi się nasz wędrowca. Jak Boga kocham, pająków! Nie wierzysz? Jak go spotkasz, podsuń mu pod nos jakiegoś, to zobaczysz, będzie zwiewał gdzie pieprz rośnie! Ha, ha! Do dziś pamiętam, jaki ubaw z niego mieliśmy!
Ah, zapomniałbym. Naprawdę mistrzowsko gra na swojej harmonijce!


Charyzma

Brakowało nam kogoś takiego w Krainie!