KP Mathilde

~ Mathilde ~

Imię: Mathilde, wł. Elizabeth Mathilde Marie von Freidwen

Rasa: wilk

Wiek: 4 lata

Ranga: Dorosły... na razie.

Historia: Mathilde jest banitką.
Dodajmy do tego jeszcze, że jest banitką z wyboru, a fakt ten absolutnie nie przeszkadza jej nadal traktować innych tak, jakby byli nikim więcej jak jej poddanymi.
Mathilde urodziła się w szlacheckiej rodzinie, jako trzecia córka przywódcy potężnego klanu z północy. Wraz z nią przyszła na świat jej bliźniacza siostra - Malice. Rozpieszczane do niemożliwości, lecz pozbawione zwykłego kontaktu z rówieśnikami, wilczyce wyhodowały paskudny charakterek i zawsze sprawiały swoim opiekunom wiele kłopotów, wraz z resztą rozkapryszonego i rozpuszczonego rodzeństwa. Lecz Mathilde i jej bliźniaczka zdecydowanie wiodły prym na czele dworskiego zepsucia; były jak nierozłączne wspólniczki zbrodni. Mathilde zawsze otoczona przez wianuszek wielbicieli, przywykła do traktowania wszystkich z góry, a także do bezkarności zagwarantowanej swoim wysokim urodzeniem. Dzieci rzadko widywały swoją matkę, a jeszcze rzadziej ojca, stale w podróży bądź zaprzątanego przez bitwy czy sojusze w dalekich krainach, znanych tylko z książek i opowieści.

Przełom nastąpił gdy w grę weszły mniej przyjemne obowiązki związane z życiem rodziny królewskiej. Nadszedł czas zawierania sojuszy między rodami, a co za tym idzie - tradycyjnych związków pomiędzy członkami klanów. Mathilde była pierwszą z linii do zawarcia małżeństwa, jednak kategorycznie kręciła nosem na każdego z możliwych pretendentów. Zwykle niewybredna co do mężczyzn, tym razem na złość rodziców postanowiła się uprzeć. Odmówiła także odesłania do klasztoru. Ciągnęły się lata, sojusze nie zawarte, a księżna opierała się wszelkim nakazom rodziców. Czy myślała kiedykolwiek nad skutkami jakie mogą przynieść jej kaprysy? Nie. Martwienie się o konsekwencje nie było czymś czym zajmowała się Mathilde. Tym bardziej, że to zazwyczaj ona była źródłem zamieszania a sprzątanie bałaganu zostawiała innym frajerom, lub - jak się okazuje - mniej uprzywilejowanym życiowo niż ona. Trudne czasy nadeszły i tym razem dla niej, a to za sprawą przymusowego odseparowania od siostry – karą jaką rodzice postanowili zastosować, aby ukrócić nieco psychopatyczne tendencje sióstr (a zwłaszcza Malice, która zawsze , w przeciwieństwie do Mathilde skłonna była do sadyzmu). Niemniej jednak; podczas gdy kaprysy księżnej opóźniały zawarcie porozumienia z sąsiednimi watahami, klan Freidwen najechała horda barbarzyńców z południowych lasów; pomoc nie nadeszła. krainę ogarnęły walki a wódz klanu, ojciec Mathilde w akcie porywczego gniewu wygnał waderę ze swoich ziem. matka zalana łzami błagała go o zmianę decyzji i obiecała córce schronienie dopóki władca nie odwoła swych decyzji; Mathilde jednak już pakowała manatki i zabierała się do wyjścia. Rodzina wierzy, że to urażona duma pognałają do tak rychłego i cichego odejścia; prawda jednak była inna. Mathilde opuszczając rodzime ziemie wiedziała że na odległych lądach jej życie może wyglądać inaczej, jednak w głębi duszy od zawsze pragnęła przekonać jak to jest być prawdziwie wolnym.
Zostawiała stare śmiecie za sobą i liczyła na lepszą przyszłość.
Niedługo po niej wyruszyła także jej siostra, ich drogi rozdzieliły się na pewien czas, jednak schodzą się ponownie- tu, w tej krainie.
Wracając jednak do dziejów familii Freidwen - wkrótce później, gdy sąsiednie plemiona zaoferowały pomoc i ataki zostały odparte, ojciec Mathilde tknięty poczuciem winy odwołał jej status banity; ona jednak niezamierzała skorzystać z tego przywileju.
była już daleko.


Charakter: cyniczna, złośliwa, bezlitosna, apodyktyczna; dosłownie i w przenośni -zimna suka. nie łudźcie się jej niewinnym wyglądem, słodkim spojrzeniem tych wielkich oczu (prawego - niebieskiego lub lewego - czerwonego!) - tak naprawdę Mathilde jest okrytym różowym puszkiem wcieleniem zła. uczucia innych są dla niej tylko zabawką w jej łapkach. Łamaczka serc, wprawiona uwodzicielka i znakomita kłamcznyni. kocha tkać intrygi. Zarozumiała egoistka. nie ufa nikomu, prócz swej siostry.
Pozornie może sprawiać wrażenie niewinnej i czarującej osoby, lecz skorzysta z pierwszej okazji żeby wbić komuś nóż w plecy. Nadworskie wychowanie,
lecz prawdopodobnie także i geny nadały tę feralną osobowość. Czy Mathilde jest jednak z założenia swej natury zła, czy jest to reakcja obronna osoby która nie potrafi odnaleźć się wśród społeczeństwa? Po swojej familii pozostał jej jednak pociąg do władzy, jest bowiem ambitna, dobrze zorganizowana i potrafi myśleć strategicznie.
czy jest do zdolna do jakichkolwiek wyższych uczuć? czas pokaże.

Ekwipunek: srebrny medalik - pamiątka po matce. połowa złamanego diademu – drugą posiada siostra. majątek w postaci 50 kości.

Coś więcej: wprawiona w sztukach polowania i skrytobójstwa.

Atrybut: zręczność.

Akcepciora łapaj~ c':