Co masz w schowku?

~sztylet.[/size]

Estados Unidos Mexicanos
Meksykańskie Stany Zjednoczone



K T O  Z A C Z?

Nazywa się Eduardo Miguel Holguín, z przekrzywioną kreseczką nad ostatnim 'i'.

Co prawda bardziej niż dwa imiona powinien posiadać, jak przyjęto w krajach hiszpańskojęzycznych, dwa nazwiska, jednakże to drugie gdzieś mi się zgubiło przy tworzeniu postaci - to nic innego jak drobne niedopatrzenie ze strony niestabilnego psychicznie dziewczęcia, które postanowiło stworzyć postać państwa, nie wiedząc dokładnie nawet tego, gdzie ono właściwie leży. Na pewno da się to niedomówienie jakoś logicznie wytłumaczyć, ja zaś nie mam siły na wydłużanie chłopięciu czasu przedstawiania się o kolejny wyraz. Zachowajmy ten brak nazwiska w charakterze przestrogi na przyszłość dla potomnych oraz mnie samej, której nadmierny pośpiech doprowadził po raz kolejny do tego typu sytuacji.

F E L I Z  C U M P L E A Ñ O S

Ile on właściwie ma lat? Dobre pytanie. To zależy od tego, jak spojrzysz na historię Ameryki Północnej i jakie wydarzenie przyjmiesz za początek istnienia odrębnej społeczności, którą mógłby personifikować. Wciąż żarliwie przeczesuję odmęty Internetu, znajdując coraz to nowe artykuły odnośnie przeszłości kontynentu, i szukam jakichkolwiek przydatnych wzmianek o Meksyku. Ameryka Północna została prawdopodobnie zaludniona przez przybyszy z Azji co najmniej 12 tysięcy lat temu. To były czasy ostatniej epoki lodowcowej, a Azjaci emigrowali tutaj przez Cieśninę Beringa. Sprytne, prawda? Ale to wciąż nie wyjaśnia tego, ile lat ma sam w sobie Eduardo. Pójdźmy nieco dalej do przodu, zatrzymajmy się bliżej czasów prekolumbijskich. Natrafiamy na Omleków. Nie, nie omletów. Omleków. Tak nazywa się plemiona zamieszkujące Mezoamerykę od momentu przejścia z koczowniczego na osiadły tryb życia, a zatem około 2000 r. p. n. e. Nieźle, co? Co prawda to jeszcze nie Aztekowie - ci pojawili się gdzieś tak w XIII wieku - ale tę datę można przyjąć umownie za datę narodzin Chrystusa (o Chrystusie potem) Eduarda. Oczywiście wtedy absolutnie nie nazywał się Eduardo, bo ongiś w Ameryce nie znano takiego pojęcia jak "Hiszpania" (o nim też potem).
No, a kiedy wypadałoby złożyć mu życzenia urodzinowe? Obchodzi je obecnie

24 sierpnia, którego to dnia Meksykanie świętują rocznicę odzyskania niepodległości.

A jest co świętować, bowiem wyrwanie się spod panowania hiszpańskich kolonizatorów po 10 latach walki to jest coś! Czyli mamy tu osobnika nie dość, że z czasów prekolumbijskich, to jeszcze prechrystusowskich (słowotwórstwo jest fajne). Jednakże wróćmy na moment do daty jego urodzin. Ten dzień jest dla niego dniem wyjątkowym od roku 1821. Mamy tu sytuację nieco paradoksalną - bo Ed ma jednocześnie 4000 lat jako personifikacja i ledwie 192 lata jako niepodległy kraj. Reasumując - jest jednocześnie starszy i młodszy od USA. Fakt ten ewoluuje w pewne możliwości dla Alfreda, który może właściwie w zależności od humoru nazywać go albo dzieciakiem, albo (tfu) staruszkiem.  



Only true Amerykanin. Nie, serio, dawną urodę z całej północnoamerykańskiej trójcy zachował tylko on. Ma proste (w większości, ino kilka jakichś nie wiadomo skąd kędziorków odstaje na boki), czarne włosy sięgające ramion, tego samego koloru z deczka skośne oczęta (dzięki ich kolorowi trudno ci dostrzec jakże często nienaturalnie powiększone źrenice…) i ciemną cerę. Słowem, Latynos. Nie za duży, nie za mały, właściwie to jak meksykańskie standardy cieszy się dość wysokim wzrostem. Ongiś był oczywiście wyższy o tych kilka centymetrów, a na czas obecny posiada ich 173, czyli nieco mniej od północnego sąsiada.