Zużyłam wenę na inne rzeczy niż wymyślanie tematu~

Tak. Tak będziemy sobie wmawiać, ale ja nie o tym chciałam, raczej temat ten ma zaistnieć po to, żebym mogła wspomnieć o tym, że piszę oraz robię parę innych rzeczy, przy czym to pierwsze najczęściej. Właściwie tak często, iże nawet nie wiem, w ilu różnych miejscach - blogach, forach i tym podobnych - zdarzało mi się pozostawiać ślady mojego pióra. Przez to temat pewnie trzeba będzie uzupełniać często gęsto, proporcjonalnie do objawień, których dostanę. Na dobry początek przed trybunałem blog o smaku historii, konkretniej polskiej historii.


A następnie (zanim stchórzę i nie zdecyduję się pokazać) poezja. Zaznaczam, że tytuł nie jest pokłosiem godzin refleksji nad sensem życia, po prostu nie miałam co wpisać, tworząc eksperymentalnego bloga, potem tak zostało...

Zawsze podobał mi się sposób w jaki piszesz, a do tego o historii - no, musiałam zajrzeć!

Przeczytałam jak na razie nieco o "Krakowskiej Japonii" i mój boziu, jak miło się Ciebie czyta! Wszystko napisane jest tak ładnie i płynnie, że nie mam nawet co krytykować, bo to jest kilka poziomów nade mną. Na blog z pewnością zajrzę i prowadź go proszę, prowadź!
Jedyne zastrzeżenie, jakie mam, to theme bloga, przez który, przynajmniej mi, nieco ciężko się go czyta. :c

Następnie zajrzałam na blog o poezji, czyli coś, o czym wypowiedzieć się mogę jeszcze mniej. Kiedyś próbowałam, szło słabo i niestety przestałam.
Na dobry początek więc wybrałam sobie 3 przypadkowe wiersze i zabrałam się do oceny.

1. Przepis na człowieka
Bardzo podobał mi się początek, wiersz jest taki hm, bardzo lekki, nie wiem jak to ująć. Ogólnie rzecz mówiąc podoba mi się, przepraszam za ta parodię recenzji, naprawdę. x3

2. Trudny Trup
Jak ja lubię użycia nawiasów w wierszach! Mam na tym punkcie jakąś obsesję, więc to dużo w moich oczach zyskuje. Szczerze to ten podoba mi się jeszcze bardziej, niż poprzedni, ale jestem zupełnie beznadziejna w określaniu, co w nim tak podobającego mi się jest.

3. Wniosek
Z jakiegoś powodu bardzo rozczulił mnie ten wierszyk. Jest króciutki i słodziutki! Ogółem każdy z wierszyków dostaje Tak, 3 razy Tak, przechodzi pani dalej!

Więc, w skrócie, wszystko bardzo mi się podoba, proszę tworzyć, proszę tworzyć dużo bo będę tu zaglądać i zajrzę na pewno. c':

Blank, wer bist du i dlaczego mnie śledzisz? D: To "zawsze" brzmi strasznie. Dorastałam w przekonaniu, że jestem niewidzialna dla użytkowników forum. ^^
I właściwie jedynie ten tandetny wstęp miałam zaplanowany, bo reszta mnie nieco zaskoczyła. Oczekiwałam raczej słów nagany na wszystko, ewentualnie jakiegoś "nie jest aż tak tragicznie" o blogu, ale już na pewno krytyki moich poematów. Nie przeczę, że ta wersja komentarza podoba mi się bardziej.

Co do theme, to o ile dobrze kumam o co chodzi, to spróbuję się wybronić, że drugi szablon, przy którym grzebałam i jeszcze się za bardzo nie wyznaję w temacie. Pierwszy był ten z "Nic znaczy wszystko".

P. S. Idzie mi jak po grudzie, ale od dłuższego czasu powstają dwa następne artykuły historyczne, a na trzeci chyba około środy zacznę zbierać materiały. Miałam też (rychło w czas!) wstawić fotoreportaż o szopkach krakowskich, hmpf.

EDIT:
A że pretenduję do tytułu człowieka renesansu, dodam także odnośnik do mojego konta na dA.

Gros prac nieco starawy, konkretniej z czasu, gdy ni w ząb nie kumałam angielskiego w ogóle, a przedimków w szczególności.

Bo znamy się już jakiś czas, tylko figurowałam wtedy pod innym nickiem. c': Ale to fakt, mogło zabrzmieć nieco strasznie. x3 Tu gatunek drapieżnego parecznika z rodziny Lithobiidae żyjącego przeważnie pod korą drzew, w próchnie, pod kamieniami, w ściółce, rzadziej w samej glebie. ;^)

Co do szablonów - rozumiem, rozumiem, osobiście mogę polecić wszystkie szablony minimalistyczne, one sprawdzają się najlepiej, są praktyczne i cieszą oko.
O, świetnie! Z chęcią przeczytam je jak wyjdą, naprawdę bardzo ładny styl pisania. c:

Co do DA, a konkretniej do zdjęć, to najbardziej podobają mi się "remembrance", "remembrance 2" oraz "Ah, that market square". Są naprawdę ładne i wyglądają profesjonalnie, reszta już niestety mniej. Dużo potencjału w "as cold as strawberries", gdyby tylko tło było jednolite, a ręka bardziej, hm, prostopadła. Nadal jednak nie znam się za tym na bardo, więc nie wiem, czy moje słowa są pomocne.

A teraz rysunki! Jak na razie widzę tylko dwa, więc polecam stałe ćwiczenie, bo to najlepsza rada jaką mogę dać. Postaraj się też nieco mocniej przykładać przy kolorowaniu i obierać jedno źródło światła, pod które podporządkujesz cieniowanie. Małe rzeczy, a jak polepszają jakość arta!

Wiedziałam. Wiedziałam. Widziałam. Moja Ty. <3

Właściwie mało przykładałam się do robienia zdjęć. Obiecuję sobie jakieś praktyki, szukanie lepszych metod, lekturę o temacie, może kupno aparatu. Na razie to tylko obietnice. Któregoś dnia. Kiedyś.
Z rysowaniem sprawa ma się podobnie, na byle czym, byle czym, może nie byle jak, ale moja wiedza jest w małym palcu, tyle że akurat w tym sensie, że jest jej tak malutko. :c Z tymi pasjami dopiero się poznaję, odkąd jakiś czas temu okazało się, iż nie samym pisaniem człowiek żyje, długo miałam fazę pod tytułem "nie rysuję, nie fotografuję, szkoda fatygi". Dlatego też kłaniam się do stóp, bo rady są dla mnie bezcenne. Dziękować.

Tym razem odrobina rękodzieła czy czegoś, co rękodzieło udaje, czy może jeszcze inaczej. A na historycznym blogu usiłuje się ukazać nowy wpis, niesporo mu idzie, bo coś mi z ustawieniami nie gra.

EDIT:
Aha, udało się! Wpis leży i kwiczy publicznie.

Origami, podziwiam. Ja raz zrobiłam łabędzia, raz tulipan, raz pingwina. Potem skonczylam na Piekło/Niebo. To nie dla mnie, moje zdolnosci manualne pozostawiają wiele do życzenia. I czasem {taaa, jasne, CZASEM} brakuje mi cierpliwości

To się świetnie prezentuje, przyznaję uczciwie i szczerze. Chyba najbardzije do mnie przemawia. <3

Ze zdolnościami w origami bym nie przesadzała, raczej mi ich brakuje. :>
Tym niemniej danke für miłe słowo, kłaniam się do stópek.