Kalina

Imię:
Kalina. Kalinka. Kalinka, Kalinka, Kalinka maja.

Wiek:
Lata w ilości pięciu.

Proponowana ranga:
Przyszłość pokaże. Jednak zastanawia się nad tropicielem.

Ranga:
Demon.

Historia:
Historia Kaliny zaczęła się tak jak wszystkie inne historie. W ciemnym lesie, za jakimś przypadkowym krzakiem, kiedy to przyszła na świat wraz z mało licznym rodzeństwem. Ile jest zwykle rodzeństwa w takich pospolitych opowieściach? Trójka szczeniąt? Niechaj więc będzie właśnie trójka. Matka dzieci była rzecz jasna mało tolerancyjna i oczywistą rzeczą było, że uwielbiała dwójkę swoich dzieci, a trzecie - Kalinę jak najbardziej niespecjalnie darzyła sympatią. Szczenię poczuło się odtrącone, i jak większość odtrąconych szczeniąt odeszła, gdy tylko nadarzyła się okazja. Brzmi pospolicie? I bardzo dobrze, tak ma bowiem właśnie brzmieć, ponieważ Kalina nie jest wyjątkowym wilczkiem, które przeżyje cudowne, groźne, ciekawe, lub zabawne przygody, nie jest ideałem - piękną, inteligentną wilczycą, która wie wszystko i zawsze ma szczęście. Kiedy odeszła jej życie wcale nie zmieniło się na lepsze, czy gorsze. Musiała gdzieś mieszkać, jakie szczenię przeżyje same, tocząc koczowniczy tryb życia? Owszem, uparte dziecko, takie jak Kalina jest silne i na pewno byłoby w stanie przeżyć kilka dni, może tygodni na korzonkach, czy małych zwierzątkach, które jakimś cudem uda jej się upolować. Jednak ona nie jest idiotką i nie krążyła po nieznanych lasach, gdzie nie miałaby większych szans na przeżycie - postanowiła odnaleźć kogoś, do kogo się przyczepi i kto zapewni jej jedzenie i schronienie - tyle potrzebowała. Żadnej nauki, miłości, przyjaźni, akceptacji. Tylko to, co potrzebne do życia. Wybrała niewielką watahę, liczącą pięć wilków. Spokojna wadera przyjęła ją i dała to, czego potrzebowała. W końcu stała się większa i miała tym samym więcej doświadczenia, zdolności, siły. Mogła ruszyć w końcu w własną drogę, nie przejmując się niczym. Tylko tym, żeby przeżyć. Zbliża się zima. Czas odnaleźć nowe schronienie, czyż nie?

Opowieść nie była jedyna w swoim rodzaju, prawda? Przeczytałeś ją, może się nawet spodobała, jednak gdy przemyślisz całą fabułę dojdziesz do wniosku, że historia Kaliny nie jest wcale wyróżniająca się spośród tłumów innych historii. Tak jak jej życie.


Charakter:
Charakter. Trudno opisać wszystkie cechy danej osoby w kilku zdaniach. Każdy jest przecież oryginalny i niepowtarzalny, a takie szufladkowanie osób poprzez ich charakter to nie najlepszy pomysł. Jeśli skoro taka jest konieczność - niech będzie. Kalina to szczenię wredne i opryskliwe. Jest mała i nieznośna, jednak już potrafi dociąć niczym niejeden dorosły. Nie przepada za spędzaniem czasu z innymi wilkami i potrafi czerpać radość z nieszczęścia innych - rzadko, bo rzadko, najczęściej jednak woli pozostać obojętną na wszystkie sprawy tego świata. Ot, tyle z charakterystyki.

Ekwipunek:
Zupełnie nic. Po co trzymać cokolwiek?

Coś więcej: -

Atrybut:
Siła. Zaskoczony?