Enney - Karta Postaci

Imię: Enney

Ranga:  Dorosła

Wiek: 5 lat

                             


Na niebie było widać tylko jasny blask księżyca wtedy wadera poczuła, że musi znaleźć swoje powołanie i swoje miejsce.
Gdy Enney wyruszyła z tajemniczego miejsca miała niecały rok. Pierwszą próbą było pokonanie
rzeki i silnego prądu. Gdy Enney zbliżała się do brzegu, zakrztusiła się wodą po czym straciła
grunt pod łapami i woda ją porwała w kierunku wodospadu. Chodź walczyła to nie dała rady i spadła w dół przepaść...
"Wtedy myślałam, że będzie ze mną koniec, ale jednak stało się inaczej." Przerażona, mokra i zmęczona wyszła na brzeg i chwiejnymi łapami poszła kawałek dalej, po czym upadła...
Wstała, wytrzepała się z wody i jak gdyby nic poszła dalej i czekała, aż los sprawi jej kolejną próbę. Idąc przez las czuła się obserwowana i co jakiś czas widziała  żółte ślepia.
"Co teraz ze mną będzie?"
Enney zwolniła krok i zaczęła śledzić wzrokiem biegające za drzewami cienie.
Po chwili coś szybko wyskoczyło za drzewa i uderzyło samice, po czym straciła przytomność...
"Obudziłam się po kilku dniach cała poraniona i chyba coś zrobiłam sobie z łapą, ale nie zamierzałam się poddać"
Była noc, powolnym krokiem Enney ruszyła ku ledwo widocznym księżycu.
Szła kilka dni może i nawet tygodni i wtedy wydarzyło się coś co wadera uważała za "próby", które sprawdzają ją czy nadaje się do czego kol wiek.
"Przed moimi oczami "wyrosła" wielka góra. Pierwszą myślą było przerażenie..."
Najpierw Enney zaczęła szukać innej drogi, ale była zbytnio wycieńczona.
Uwagę wilczycy przykuło wiszące winorośle, cofnęła się kilka kroków do tyłu, po czym zaczęła biec tak szybko jak dała rade i wybiła się z tylnych łap i złapała w zęby wiszącą roślinę.
Po lekkim oszołomieniu wilczyca zaczęła się wspinać po skalnych wypustkach. Ostatnie "podciągnięcia" i przed oczami Enney rozciągnął się widok: jeziora, rzeki, niziny, lasy i łąki. Nagle wilczyca spostrzegła,że w jej kierunku leci dziwny ptak, był to feniks. Jej dawny towarzysz, który w końcu do niej wrócił. Roza bo tak się zwie owy ptak spoczął na jednej z gałęzi, po chwili wzleciał w górę ponad chmury i kierował się cały czas za Enney, która uważnie pilnowała. Nieuważne ustanie na skale spowodowało runięcie lawiny na Enney.
"Ciągle na jakieś trudności wpadam. Co będzie dalej?"
Po wygrzebaniu się z sterty kamieni wadera spostrzegła czarnego wilka z białymi ślepiami.
Enney podeszła ostrożnym krokiem i spojrzała na owego przybysza. W myślach wadery roiły się myśli typu: "kto to","znam skądciś ten zapach","przypomina mi kogoś".
Wilk do niej podszedł i posłał do niej spojrzenie, które wadera dobrze kojarzyła.
"Nie możliwe, pomyślałam wtedy to nie może być on. Myślałam, że mój ojciec nie żyje..."
Basior odwrócił się skiną głową, by Enney podążała za nim i tak więc zrobiła.
Biegli przez wąską ścieżkę, która biegła przez las po jakimś czasie bieg ustał.
A oczom wilczycy ukazały się rozległe tereny należące do Watahy Nocy.
Słowa Czarnego wilka: "Nie byłem za dobrym ojcem dla ciebie, ale może ta wataha cię zrozumie."
I wilk zniknął tak szybko jak się pojawił. Wadera chwile siedziała i przemyślała kilka spraw.
Już wtedy wiedziałam, że muszę się zemścić na dawnej watasze oraz dowiedzieć się co się wydarzyło wiele lat temu...

Charakter: Enney jest bardzo tajemnicza, zamknięta w sobie. To wszystko jest spowodowane przez przeszłość, która ciągle ją goni. Przez to wadera postanowiła dołączyć wilków podobnych do niej, które nie wstydzą się "bycia sobą".
Ale nie przedłużając Enney jest: dumna, egoistyczna,chytra,nieuczciwa i w pewien sposób okrutna. Oraz pragnie zemsty.

Ekwipunek: 50 kośći i chusta

Coś więcej: Samica ma wielkie aspiracje co do siebie i bardzo pragnie zostać
Szamanem. Enney jest straszną  krętaczką i chodzi własnymi drogami.  Bardzo by chciała znów spotkać ojca i spotkać rodzeństwo.

Atrybut: Wytrzymałość

Jest parę literówek i powtórzeń, ale to nieważne. Uzupełnij proszę pole ranga i coś więcej, jak to zrobisz napisz do mnie PW i akcepta dostaniesz. c:

EDIT:
O, ładnie poprawione, a więc łapaj akcepciora.

~Lee