Ostatni na miejscu, najważniejszy w czasie. - Wyprawa Taihen'a.

Tak więc też i oto można było bardzo łatwo osądzić wszystkie dotychczasowe moje wyprawy podrzucając słowo ''improwizacja''. Jest to oczywiście stu procentowa racja, przy czym user chciałby napomnieć tylko jedną bardzo łatwą rzecz - Nie wszystko musi być idealnie przygotowane i na guzik zapięte. W końcu chodzi o zabawę, spontaniczność oraz ogólnie decyzje należące do naszych kochanych userek oraz userów.
Ta wyprawa osądzi więc ostatecznie jakie zdolności może wykorzystać jeden z naszych ulubionych MG. Sprawdzimy dokładnie jej wiedzę na różne tematy, zdolność podejmowania decyzji, przygotowywania się na wszystkie okoliczności oraz co najważniejsze - sztukę myślenia racjonalnego.
Wszystko będzie się opierało na dość prostej logice, bądź na tyle pokręconej ażeby ci utrudnić robotę. Nic tutaj nie będzie proste, a żeby tak pocieszyć wszystkich - poziom trudności wybrany przez usera jest jednym z najtrudniejszych, przy czym i każda rana jest możliwa. Śmierć również jest wgrywana.

Teraz jedynie trzeba zapoznać się z prostymi zasadami:

- Nie myśl jak rambo (co często ci się zdarza i co się gubi)
- Nie podważaj zdania MG
- Nie próbuj nic przekręcać na swoją korzyść (Ponieważ wyjdzie tylko gorzej)
- Wszystko jest możliwe
- Wszystko zależy od ciebie
Powodzenia mówiąc w ogromnym skrócie.
Tyle ze wstępu, przejdźmy więc do fabuły, a raczej głównego wątku.
Więc w którym miejscu na naszej ziemi znajdował się nasz Gryf?


Dokładnie tak wygląda teren na którym jesteś. Czy tętni tutaj życie? Ależ oczywiście, że tak! Zaczynając od rebeliantów, wojska a kończąc na zombie oraz wybuchających kwiatkach! Żyć nie umierać! A nie chwilka.. tutaj jest tylko ta druga opcja.
O czym powinien wiedzieć Taihen? Nikt nie wrócił z tego miejsca żywy, a ciebie wyrzuciła tutaj czarna kulka która się pojawiła w powietrzy jak leciałeś gdzieś. Nie wiesz skąd, nie wiesz jak, ale jesteś w tym miejscu. Dokładniej na zachodzie, w miejscu gdzie nie ma dosłownie nic.
Twoja wola gdzie idziesz i jak się tam dostaniesz. Chwilowo jest cisza, poza tym... noc.
Co teraz?

Jeśli czegoś ostatnie zdarzenia Taihena nauczyły, to właśnie ostrożności. Choć rany na ciele zmieniły się w blizny, poszarpane i bolące w wilgotne poranki, to rany na dumie i ego pozostały świeże, krwawiące. Pokonany przez wilka... Wstyd!
Z całą pewnością więc pomyśli dwa razy, nim zaatakuje pozornie bezbronnego przeciwnika.
Teraz jednak nie czas na takie rozmyślania. Teraz myśli wielkiego gryfa krążyły raczej wokół dziwnej sytuacji, w której się znalazł.
Jedno jest pewne - z chorą, okaleczoną łapą piesza wędrówka nie wchodzi w grę.
Korzystając więc z tego, że obecnie nic groźnego się nie dzieje, zamachał skrzydłami, wzbijając się w powietrze.
Wysoko na niebie czuł się o wiele bezpieczniej, niż na nieznanej, wrogiej ziemi. Tu nic go nie dosięgnie, nikt nie rzuci nożem tak wysoko.
Skierował się na południe. W sumie nie miał planu. Ruszył w losowym kierunku. W końcu gdzieś dotrze, nie?
Nocne powietrze przyjemnie chłodziło opuchniętą łapę, prześlizgiwało się po dziobie, wpadało do płuc. Chłodne, ożywiające. Taihen uwielbiał latać w nocy. Jego orli wzrok sprawiał, że mimo ciemności doskonale widział z wysoka.
Rozglądał się, szukając czegoś... Czegoś, co wyjaśni mu, co tu robi. Albo jak wrócić. Albo gdzie jest.
W sumie szukał czegokolwiek.

Atak udany, a strażnik leży.
Nikt nic nie zauważył, więc bez problemu można powiedzieć iż masz przed sobą cały wachlarz taktyczny. Jakoś musisz się dostać do środka o ile ci się chce w ogóle to zrobić.
Ze śmigłowca wyszło jakichś tam siedmiu, może dziesięciu uzbrojonych ludzi oraz naukowcy.
Miał dziwne przeczucie MG, że to nie skończy się dobrze jeśli ten gryf będzie zwlekać.
Można uznać, że w sumie obu załatwił.
Nie dali rady nawet wystrzelić, ale.. co teraz?
Został czytnik linii papilarnych oraz dwa ciała.
W twoją stronę oczywiście tamta wesoła gromadka zmierza.

Wszystko udane, jednakże problem był jeden.. i do tego nie taki prosty do rozwiązania jakby się wydawało.
Drzwi się zamknęły, ale to nie dało za wiele czasu dla tego gryfa.
Ludzie zauważyli ciała i włączyli alarm.
W końcu też i ci otworzyli drzwi i natychmiast postrzelili naszego bohatera pięcioma pociskami.
Nie powinien już dawno oddychać i to się stało.
Nagle po około.. no dla niego dwóch minutach - ocknął się.
Był malutki i nic nie rozumiejący.
Cofnął się do wieku.. kilku lat może.
Dlaczego? Postrzał w głowę.
Utrata przytomności.
Utrata świadomości i wspomnień.
Wyrzucili Taihena za to miejsce i wywieźli poza swoje tereny.
MG jest zdziwiony, bo to była najkrótsza wyprawa na świecie.
Stał się więc nasz Taihen pisklęciem małym. Bez ran ani niczego.
Koniec.. Rób co chcesz. Nagrody nie masz, bo wyprawa nieudana.

Przegrałaś.