Cirno

Imię:
Cirno.

Rasa:
Smok lodu, latający.

Wiek:
Od niedawna dorosły - liczba smoczych lat jest naprawdę duża i nie ma sensu jej chociażby pamiętać.

Orientacja:
Heterosekualny.

Ranga:
Dorosły.

Historia:
Cirno to smok z nielicznej rodziny. Razem z rodzicami i siostrą żył w górach Lodowej Krainy, gdzie też spędził większość życia. Już od dziecka był wychowywany na podobieństwo jego ojca i matki. Mama była lojalna, inteligentna, prawdomówna i opiekuńcza, tata zaś odważny, potężny, heroiczny i dumny. Na takich właśnie go wychowywali, po to, by bronił swojej rasy Lodu oraz gatunku Smoków.
Zdaje się, że rodzina idealna, prawda? Matczyna miłość i zasady życia, mocna ojcowska łapa, treningi i dyscyplina. Owszem, było to idealne. A raczej byłoby. Wszystko jednak zostało zniszczone przez jego siostrę. Zbuntowała się i zeszła z zaśnieżonych terenów, z gór na dół. Rodzice wyruszyli za nią, kazać Cirnowi zostać w domu. Został więc i czekał.
Matka i ojciec jednak nie wrócili. Nie powróciła też siostra. Zwyczajnje słuch o nich zaginął. Nikt ich nie widział, nikt też nie słyszał. Zrozpaczony Cirno, zaczął żyć zupełnie sam. Pamiętając rady ojca, polował i zdobywał pożywienie, a mając w pamięci zasady matki, dbał o siebie i dom. Nie mógł jednak długo wytrzymać sam. Jako młody smok opuścił ojczyste ziemie, Lodową Krainę, chcąc zacząć inne życie.
Jego historia właściwie dopiero teraz rozpoczyna się naprawdę. Zupełnie nowy rodział w jego życiu, w zupełnie nowym miejscu. Nowe krainy, nowe osoby, a także próba dowiedzenia się, co naprawdę stało się z jego rodzicami. A może także udowodnienie, że to właśnie jego rasa, rasa smoków lodu, jest najlepsza i najsilniejsza?

Charakter:
Cirno przez wychowanie rodziców odziedziczył większość ich cech. Był niczym wojownik idealny, poważny, dumny i waleczny. Czyż nie jest to wręcz zbyt idealne?
Perfekcyjnie nie jest nigdy. Cirno, po zaginięciu rodziny, staje się bardziej nerwowy. Zdarza mu się wybuchać złością, łatwo się denerwuje. Jednak na co dzień jest to smok spokojny i miły. Równie często przybiera poważną minę, jak i równie często się uśmiecha. Lubi towarzystwo innych osób, jest też tolerancyjny. Nie ma problemów ze współpracą ani komunikacją - wręcz przeciwnie, przychodzi mu to łatwo.
Mocno trenowany przez ojca, wykształcił w sobie odwagę i heroiczność. Od razu stanie w obronie słabszych. Mimo to nadal uważa swoją rasę za najlepszą i najsilniejszą. Miłość ze strony matki nauczyła go współczucia, czułości i delikatności.
Co do jego negatywnych cech, poza jego słabymi nerwami i uważaniem swojej rasy za wybitną, jest także bardzo wrażliwy. Jeżeli bardzo się z kimś zżyje i zaprzyjaźni (lub pokocha, kto wie), łatwo złamać jego uczucia - wszystko przeżywa zbyt mocno i wręcz załamuje się. Poza tym jest drażliwy jeśli chodzi o temat jego rodziny i przeszłości (naprawdę mało komu o tym mówi), a także jest piekielnie uparty, co jednak nie zawsze działa na jego korzyść.

Ekwipunek:
Tylko 50 kości, wędruje bez żadnego konkretnego ekwipunku.

Coś więcej:
Krótki opis wyglądu: Wyjątkowo wysoki, jego lśniące skrzydła mają ogromną rozpiętość. Jego łuski są głównie kolorystycznie białe, ale także i lekko błękitne. Ma śnieżnobiałe, byste oczy, bardzo długie pazury i mocne zęby. Ma dwa, długie rogi, skierowane w stronę tyłu głowy.
Nienawidzi sztuki, uważa to za marnowanie czasu. Docenia zaś medycynę i magię, a szamaństwo jest dla niego zupełnie czarną magią.
Boi się burzy i błyskawic ze względu na legendy, jakimi straszył go żartobliwie ojciec.

Atrybut:
Siła.

// obrazek smoka dosam jeszcze dzisiaj //