Łąka Dusz

POZIOM TRUDNOŚCI: ŚREDNI [NIECO TRUDNIEJSZY OD ŁATWEGO. MAKSYMALNA ILOŚĆ WYGRANYCH KOŚCI DO WYGRANIA: 200. POSTAĆ MOŻE ODNIEŚĆ RANY POWAŻNIEJSZE, TYPU ZŁAMANIA, ALE NIE OBRAŻENIA ZOSTAJĄCE NA STAŁE!]
UCZESTNICY: ASJENA
MOŻLIWE DO ZDOBYCIA: SARNA, JELEŃ, UZBROJONY CZŁOWIEK, DZIK, ŚWINIA, OWCA, KOZA, NIEUZBROJONY CZŁOWIEK, ZAJĄC, KRÓLIK, ŚREDNIE WIELKOŚCI GADY, KURA, DRÓB, MŁODE ZWIERZĘTA, RYBY, MAŁE GRYZONIE, MAŁE GADY, DEMONY

Miejsce to często omijane jest szerokim łukiem przez ludzi i inne stworzenia, takie jak smoki, gryfy czy wilki. Nie bez powodu łąka ta zyskała nazwę Łąki Dusz. Czuwają nad nią pozaziemskie istoty. Niebywale często zaobserwować tu można zjawiska paranormalne, wzbudzające dreszcz i przerażenie u zwykłego zwierzęcia. Nie wszystkie zjawy są pozytywnie nastawione do wędrowców. Ba! w większości próbują przepędzić ze swego terytorium intruzów! Demony skrywające się w ciemnych zakątkach tejże łąki posiadają ciała zdeformowane; z nienaturalną ilością kończyn, wydłużonymi poszczególnymi częściami ciała, wydające przedziwne odgłosy, które sprawiają, że wszystkie włosy na grzbiecie stają dęba. Na szczęście mieszkają tutaj również zwyczajne zwierzęta, na przykład zające i jelenie, które idealnie nadają się na pożywkę dla drapieżników. Łatwo skryć się tu w podłużnych źdźbłach wysuszonej trawy o złocistej barwie, mieniących się w słońcu. Owszem, w tej części pozostał ono, jednak nigdy nie wzrasta wyżej ani nie chowa się za linią horyzontu - zupełnie jakby czas stanął w momencie jego zachodu.

Ciężkie lądowanie smoczycy zmusiło do lotu ptaki, które siedziały na gałęziach pobliskich drzew, upewnione, iż są w pełni bezpieczne. Coś jednak zakłóciło ich spokój. Grupka stworzeń wzbiła się w powietrze. Wszystkie wydawały z siebie dziwne skrzeki, lub raczej dźwięki do skrzeków upodobnione. Trzepotały skrzydłami, unosząc się coraz wyżej, starając się umknąć ewentualnej morderczyni, jaką była Asjena. Zwierzęta zgubiły kilka swych piór, które zaczęły wirować w powietrzu, pobudzone do życia przez wiatr. Wolno opadały ku dołowi, jednak zetknięcie z ziemią niewątpliwie zajmie im dużo czasu, zważywszy na gwałtowne podmuchy północnego wiatru, który objawiał się wyłącznie na ich wysokości i nie sięgał łowczyni. Ptaszyska fruwające wysoko nad gadem nadawałyby się na niewielką przekąskę, zważając na ich wielkość - dla smoka przeciętne, dla wilka całkiem duże. Pytanie jednak brzmi: czy smoczyca będzie zaprzątała sobie nimi głowę, kiedy na prawie wysuszonej do cna glebie widnieją ślady, zupełnie niepodobne do tych, które zostawiają po sobie zwyczajne zwierzęta? Z pewnością jakieś zmutowane stworzenie smakuje znacznie lepiej niż byle ćwierkający kąsek. Wybór należał do Asjeny.
Podąży za ptakami czy ruszy śladem niezidentyfikowanego stworzenia o odmiennej woni?

Niespodziewany atak smoczycy wywołał u ptaków niemałą panikę i trwogę. Zaczęły rozlatywać się na wszystkie strony, desperacko próbując się uratować. Znacznej większości ucieczka powiodła się, jednakże cztery z nich padły ofiarą ognia i ataków Asjeny. Nie minęła chwila, a ptaszyska z powrotem zleciały się, wściekłe na łowczynię. Przypuściły na nią atak, posługując się przy tym swymi zakrzywionymi szponami i podłużnymi dziobami, bardzo twardymi i pozostawiającymi guzy na zwykłej skórze. Smoki jednak miały o tyle lepiej, o ile posiadały twarde łuski, których przebicie było ciężkie do wykonania. Możliwe, jak najbardziej, lecz niebywale trudne. Chmara ciemnych skrzydlatych bestii nie poddawała się i walecznie atakowała oprawcę swych braci, których ciała pozbawione życia spoczywały w tej chwili na ziemię, gdyż - umierając - po prostu spadały i leżały nieruchomo w podłużnej trawie.
Podsumowanie zdobytych nagród i nadanie im odpowiednich wartości nastąpi pod koniec polowania. Tymczasem pod każdym postem istnieć będzie lista zdobyczy.