I am Alpha and Omega, the beginning and the end - Wyprawa Bereta.

Gdy towarzyszka została już całkowicie wyleczona, Ber wzięła kwiatek i schowała go do torby. Trzeba było wyrwać się jakoś stąd... niestety, miasto było zalane, a brodzenie w wodzie sprawi hałas i przyciągnie nieporządanych gości. Tak więc Ber obrzuciła badawczym spojrzeniem waderę, po czym zdjęła torbę. Jeśli nieznajoma spała, skrzydlata obudziła ją.
- Popilnuj jej proszę, ja spróbuję znaleźć dalszą drogę. - wytłumaczyła szybko. - Chodzenie w wodzie sprawi zbyt dużo hałasu.
Po tych słowach wyszła z samochodu i wzbiła się w powietrze. Poruszała się w tej sposób niemal bezdźwięcznie, więc nie powinna zostać wykryta. Początkowo leciała blisko wody, ale po chwili zauważyła wysoki budynek - chyba najwyższy w tym mieście. W przypływie głupoty zrobiła sobie z niego punkt obserwacyjny... ale w walącym się budynku nikogo nie ma, prawda? Tak więc, może nie dostanie kulki w głowę... albo w skrzydło. Osiadła na budynku, modląc się w myślach, aby nie natrafiła tu na nic złego. Miała rozłożone skrzydła, gotowa odlecieć w razie zawalenia się budynku, albo jakiegokolwiek innego niebezpieczeństwa. Oby jeszcze wilczyca, która została w dole, okazała się być uczciwa... może niczego nie ukradnie.

Skoro działanie na własną rękę nie ma w programie pomocy "towarzyszce", to userka Bereniki wybiera tę pierwszą opcję. Poza tym, o to chodzi w temacie, nie? Przetrwanie. Co zaś się tyczy naszej wadery...
Początkowo wystraszył ją widok helikoptera, ale udało jej się złapać ulotkę i mniej więcej zrozumieć, o co chodzi. A więc ewakuacja stąd. Postanowiła zaufać tym słowom, gdyż zamierzała wyprowadzić stąd białą waderę o dziwnie zielonych oczach. Niestety, trzeba będzie przetrwać pięć dni... będzie musiała współpracować z tamtą, o ile nieznajoma będzie chciała. Tylko wpierw trzeba coś znaleźć... do komunikacji najlepiej, ale to zależy od MG. Zaczęła przeszukiwać dach budynku, ale jeśli nic odpowiedniego nie rzuci się jej w oczy, to trzeba będzie szukać gdzieś indziej.

Lądowisko śmigłowa szturmowego? Czemu by nie zwiedzić... w sumie... i tak szukała przedmiotów. Na chwilę jednak zwróciła uwagę na to, co się działo na zupełnie innym budynku, gdzie ludzie walczyli o przetrwanie. W pewnym momencie serce jej niemal stanęło; chyba zobaczyła Szweda(ponadprzeciętny wzrok + kwiatek xd)! Niestety, po zmrużeniu oczu okazało się, że to nie on. No cóż, pech. Wadera zabrała się za przeszukiwanie lądowiska. Nie obchodzili jej ludzie w tej chwili, musiała pomóc "towarzyszce" wydostać się stąd, a przynajmniej dopilnować, żeby żaden budynek się na nią nie zawalił. Ale jak to zrobić?

Och, a więc trzy przedmioty z sześciu. Trzeba będzie to dobrze przemyśleć. Ber obserwowała uważnie śmigłowiec. Może coś w nim było? Oj, jak MG twierdził, że niczym, to... to userka się będzie przejmować! Już przecież trafił się "cywil", który okazał się być zombie, to czemu nie miałoby się nagle okazać, że w śmigłowcu coś jest? No cóż, wyobraźnia użytkowniczki...
Skrzydlata szybko podjęła decyzję, zważywszy na wielkość przedmiotów. Karabinu chyba nie uniesie. PDA już miała, więc kolejny był zbędny. Odtwarzacz MP3... chyba nie znalazła się tu, by posłuchać sobie muzyki. Wzięła słuchawki wojskowe - może dzięki nim będzie mogła się komunikować z Zielonooką! - mapę bezpiecznej strefy ewakuacji oraz... granat dymny! Będzie można efektownie uciec!
Słuchawki przewiesiła przez szyję tak, aby nie spadły z niej. Granat i mapę chwyciła możliwie delikatnie wpysk. Natychmiast zaś strzał w śmigłowiec przykuł jej uwagę. Przyjrzała się postaci, która do niej machała. Czyżby to był... TO BYŁ SZWED!!! Ber natychmiast rozłożyła skrzydła i odbiła się od lądowiska, po czym ruszyła czym prędzej w stronę człowieka, na chwilę zapominając o Zielonookiej. Miejmy nadzieję, że MG nic jej nie zrobi, ale sama userka wolałaby najpierw dostać się do kogoś, kto niejednokrotnie już ocalił jej zadek.

Kto by nie był szczęśliwy, widząc kogoś znajomego w takim miejscu, gdzie wszystko może cię zabić? Gdy tylko Ber się podniosła, szczeknęła wesoło na Szweda, po czym pysk przeniosła od niego na dół budynku, kilka razy. Dawała mu znak, by zszedł na dół, tam gdzie znajduje się Zielonooka. Podeszła do krawędzi budynku, rozkładając skrzydła do lotu, po czym jeszcze raz spojrzała na człowieka i szczeknęła znacząco i poleciała. Jeszcze w powietrzu odwróciła się ku niemu i szczeknęła, po czym zapikowała w dół, do Zielonookiej. Tamta musiała się czuć samotna, gdy dookoła taka pustka i szarość. Jeszcze tylko wadera obserwowała, czy aby na pewno Szwed schodzi z budynku, czy gdziekolwiek tam był, i też idzie tam, gdzie była nieznajoma wilczyca.

Ber nie przywiązała większej uwagi do rozstrzelania ludzi i człowieka na masce. Ten gatunek zawsze był dla niej dziwny. A Szwed? Szwed to co innego. On ją uratował, i to nie raz! Poza tym, zdążyła go polubić. Gdy w końcu znaleźli się koło zielonookiej, Berenika podała jej jedną parę słuchawek, swoją zaś nałożyła na uszy.
- Dzięki temu będziemy mogli się porozumiewać. - wytłumaczyła jej. - Tylko... potrafisz mówić?
Tamto pytanie zadała nieco niepewnym tonem. Tamta ani razu się nie odezwała, co było dla niej dość dziwne i skłaniało do rozmyślań, czy może zielonooka wadera była niemową. Wtedy komunikacja byłaby utrudniona, bo ani jak słów wypowiedzieć, a Szwed nawet szczekania nie usłyszałby od tamtej... Ciężko by było, bardzo. A może nie? Oby nie przyszło nam się dowiedzieć, chyba, że MG naprawdę zrobi z tamtej niemą. D: Przy okazji Ber też rozrysowała taki plan: pod cyfrą jeden narysowała palcem u łapy postać, znad której unosiły się literki "z", co oznaczało, że postać śpi. Pod dwójką narysowała siedzącą postać, a pod trójką - chodzącą. Nad tym wszystkim narysowała księżyc. Szczeknęła do Szweda i łapą wskazała na rysunek. chyba dało się z niego wyczytać, o co chodzi. Jedna osoba śpi, druga czeka, w razie jakby coś miało się zawalić, a trzecia eksploruje teren.

Szwed zaś schodząc tak sobie rozmyślał nad wieloma rzeczami, widać było dokładnie iż nie wiedział do końca co się przez ten czas działo.
Tak więc wadera jedynie przejechała łapą po swojej głowie, wskazując oczy. Ledwo widziała co prawda, ale nie wszystko było stracone ponieważ....

- Potrafię, ale nie mam po co się odzywać za bardzo. Choroba rodzinna powoduje, że godzina rozmowy potrafi mnie ''zakneblować'' na trzy dni. - rzekła lekko zachrypniętym głosem.

Szwed zaś dokładnie przyjrzał się temu ''planu'' Bereniki.
Ciekawie rozwiązane tylko nie bardzo rozumiał kto jest jedynką i tak dalej.
Resztę co prawda ogarniał, ale na za wiele się to nie zdało co prawda.
Więc... tak też i nastała noc. Działaj szybko, bo inaczej skończy się to tragicznie.
MG postanowił wprowadzić taką tabelę aby userka miała wzgląd na stan postaci:

Stan psychiczny: Zdrowy.
Stan fizyczny: Ranny w nogę (spowolniony).
Stan odwodnienia: 0% (napojony)
Stan głodu: 5%

Stan psychiczny: Zdrowa.
Stan fizyczny: Zdrowa.
Stan odwodnienia: 0% (napojony)
Stan głodu: 0%

Stan psychiczny: Słaby + niemowa.
Stan fizyczny: Lekko ranna..
Stan odwodnienia: 50% (napojony)
Stan głodu: 70%