Laboratorium Weterynaryjne

Śmiesznie będzie to wyglądało jak Kein będzie musiał młodego odstawić do Alastaira... chwila, przecież ten czarny wilk nie wiedział skąd Nat wie o drinkach.. a nie chwilka, jednak wie.. raz mu o tym młody wspominał niestety.
Poza tym basior nieźle odczuł ten skok.. wpierw cały opadł na ziemię i nie mógł wstać przez kilka sekund. Potem z trudem podpierając się łapami próbował się podnieść i wynieść stąd młodego. Niech to się jak najszybciej skończy bo to jest tragedia...
-Wynośmy się stąd póki jeszcze możemy okej? - rzucił te słowa z wielkim uśmiechem.
Jak już tak stał.. próbował unikać jakoś tych klatek tak aby im to wszystko na łeb nie pospadało.
Próbował się z wielkim bólem kierować ku wyjściu z tego pomieszczenia. Co będzie dalej, o ile przeżyją?

Kein jedynie zauważył kruka na samym końcu go spowodowało to, że się do niego cofnął.
-Nat usiądź grzecznie tutaj na chwilkę. - wskazał łapą na podłogę. Dokładniej na punkt koło stołu na którym go starzec przywalił...
Podszedł do klatki z wcześniej wspomnianym zwierzęciem.
Spojrzał na niego z wielkim zaciekawieniem. Może uda mu się go jakoś oswoić?
Otworzył klatkę temu ptakowi i czekał aż ten jakoś zareaguje.. w końcu jakiś towarzysz się przyda co nie? Poza tym trzeba dodać jeszcze, że słodko będą wyglądać razem. Oboje czarni z czerwonymi oczyma! Bójcie się ludzie bo dwie zarazy nadejdą do waszego miasta i was wytłuką, a jak!
Kruk otruje a Kein spali.. aj to będzie piękne połączenie zniszczenia i totalnego końca świata! Ale wracając i mówiąc na poważnie - zabiją wielu, ale w swoim czasie. Wpierw niech minie jedna rzecz.

Kein jedynie lekko się cofnął od kruka. No cóż, mógł się tego spodziewać. Rzucił mu jedno ziarno i zastanawiał się nad tym czy nie rzucić jakiejś padliny. Ale to w swoim czasie. Tak patrzył się na niego jak głupi i go chwycił. Postawił go sobie na grzbiecie i dorzucił kolejne ziarno. Poza tym kiedy usłyszał orzech i ten charakterystyczny dźwięk... Natychmiast zmienił swoje priorytety i chwycił nóż, przygotowując się do rzutu i jak najszybszego zabicia. Swoimi łapami pchnął Nata za siebie i to porządnie. Młody nie ma tam ucierpieć, on też nie powinien.. ale jak to będzie. Rzut wykonał, prawdopodobnie celny ponieważ poleciał ostrzem po skosie więc jakkolwiek nie dało się tego uniknąć, a trzeba dodać iż to leciało prosto w łeb tego zwierzaka. Jeden mniej.. powinno tak być i tyle.
Co do kruka.. wilk miał nadzieję, że to zadziała. (PLS XD)
Jedną łapę miał dziwnie wysuniętą w kierunku Nata, jakby miała go chronić od węża.. Albo on albo nikt.

Ciekawe jest to, że jakby Kein wiedział o tym o czym myśli Nat to na pewno by to wykorzystał i pokazałby się z trochę lepszej strony aniżeli do tej pory, poza tym to zabicie miałoby sens dla małego a tak to... no po prostu nie można mu tego teraz powiedzieć.
-Nataniel zostawmy resztę tych którzy tutaj są i się stąd zmywajmy. Na pewno wyjdą zaraz po nas. - powiedział to z lekką nutką radości.
Oczywistym było, że nie jest o tym do końca przekonany, ale nie interesowało go mówiąc szczerze to co się dzieje z innymi. Jakby byli mądrzy to na pewno by opuścili to miejsce jak najszybciej a nie walili się po kątach. Kruk tak dziwnie spojrzał na wilka swoimi czerwonymi oczami.
Może chciał mu coś powiedzieć? A może i nie.. możliwe jest to, że teraz jest jego i będzie do końca swoich dni, bo inaczej czarny wilk go po prostu załatwi. Zero litości dla zdrajców.
Ruszył w kierunku wyjścia.. a dokładniej tam gdzie chciał i gdzie prowadziły strzałki. Co teraz? Może koniec?
Tak koniec. Wydostał się i poszedł w swoją stronę tylko uśmiechając się do Nata i machając mu na pożegnanie.

ZT.

Ano, najwyraźniej tak. Do domu.
Wilczek poszedł. Do domu. Czyli do baru.

zt.