Stara i opuszczona zimowa twierdza.

Cóż Alastair się zmienił, ale Dianę to ani trochę nie obchodziło. Była na niego maksymalnie zła i jak spotka go na swojej drodze to jedynie zmiażdży mu czaszkę jeśli ten podejdzie tak chamsko jak się zdaje zmienił. Dobra, nie można teraz się za to zabierać. Wpierw ogarnąć trzeba załatwić to co wisi od ogólnie dwóch tygodni jak to user napisał. Mniejsza o to, że wadera po jednym dniu ochłonęła i wszystko przemyślała. Faktem było, że test zdał. To oznacza, że wilk zasługuje na drugie spotkanie. Namieszać? No chyba nie.
Ale wpierw ta wilczyca miała inny zamiar. Wpierw chciała zobaczyć miejsca na tej ziemi które chociaż trochę przypominają jej dom. Po kolei szła lista tak - Temperatura, osobniki, budowle, teren.
No to zaczynamy od temperatury czyli tego miejsca. Czy była zbliżona? Nie. To oznaczało jedynie, że nie spotka tutaj nikogo, ale też i nie omieszka się sprawdzić innych terenów. W końcu kiedyś znajdzie to czego szuka co nie?
Nie spodziewała się tutaj tego osobnika.. było ją widać z daleka. Szli w teorii na tej samej linii obok siebie.

Diana nie miała zbytniej ochoty komentować czegokolwiek.. nie była przybita ani nic z tych rzeczy. Zastanawiało ją tylko jedno.
Czemu cały czas popełniała te same błędy? Dlaczego testowała wszystkich? Czas jednak chociaż jednej istotce to odpuścić. Alastair? Pfff. Ten tutaj miał przynajmniej na tyle odwagi aby cokolwiek mówić podczas jej nerwów. Tamten był żałosny. Oj Diano jak dobrze, że nie wiesz coś ty narobiła.. a w sumie walić to. Jak był na tyle głupi aby się zmieniać to niech i będzie na tyle głupi i się zastanawia dlaczego każdy kto choć trochę się szanuje złoi mu dupę. Potem najwyżej w Ogniu nie zostanie już dosłownie nikt.
Żałosne.
- Ciebie również miło spotkać Tsukuyomi Shimazu.
Pamiętacie wcześniejsze wspomnienie o tym jak ona reaguje na to w momencie w którym mówi do kogoś pełnym imieniem? Jeśli nie, to lepiej zerknijcie. Szła tuż obok niego nagle. Przybliżyła się i tyle.
Jej nawet cisza wystarczała.

A to już zależy tylko od Tsuka czy ona mówi prawdę czy nie. Znaczy się.. jeśli podejdzie tak jak ostatnio to może bez problemu odebrać to jako najgorsze kłamstwo. Ale po co? Niech sobie myśli jak chce. Ona nie będzie chwilowo nic robiła.
Dla niej wszystko szło idealnie.
- Szukam miejsca o temperaturze podobnej do Syberii. Nie znalazłam jeszcze takiego na moje nieszczęście.
Lekko się uśmiechnęła jakby sama do siebie.
Tak jak on się zatrzymywał tak i ona to robiła. Jakoś szła za nim. Może z nudów, a może i z obowiązku. To jest kolejna rzecz której się ten basior dzisiaj nie dowie. Pech chciał, że ona potrafiła trzymać najważniejsze sprawy za zębami.
- Akurat mi to nie przeszkadza, że się skrzyżowały. Ale jeśli przeszkadzam to mów. Pójdę sobie.

Trochę się zdziwiła przy jego wypowiedzi, ale pozytywnie oczywiście.
Uśmiech co dziwne nie znikał jej z pyska co bardzo wiele mogło oznaczać jeśli chodzi o jej chęci gadania z tym basiorem. I pomyśleć, że dwa tygodnie temu miała ochotę mu się rzucić do gardła.
- No tutaj miałbyś z minus dwadzieścia stopni, a tam najniższa chyba to była.. z siedemdziesiąt trzy stopnie. Możesz sobie porównać te temperatury. Chociaż nie, przesadzam. Tutaj na moje oko byłoby z dziesięć.. góra piętnaście. Na pewno nie więcej.
Westchnęła lekko.
No cóż, słodko nie było a te ruiny lekko ją przerażały. Oczywiście, że się nie bała ale nie można przecież być zachwyconym z czegoś co się kiedyś było piękne a dzisiaj jest poniszczone całkowicie. Wiele ją rzeczy różniło od reszty wilków.
Ale to na jej.. dobrze. Szła równo z nim, nie zmniejszając uśmiechu. Było dobrze.. za dobrze.

- A tutaj się właśnie mylisz, bo urodziłam się ogólnie w Rosji, ale nie samej Syberii. Tamte warunki odbiegają całkowicie od tych w jakich się wychowywałam z początku. Jak coś to cię oprowadzę chętnie, ale pamiętaj iż to jest bardzo wielki teren. I ciesz się, że mówię po rosyjsku.. trochę to jednak trwa zanim podłapię ten ogólny język stosowany w Krainie.. uwierz mi, że to nie jest jednak takie proste. W sumie sam to dobrze wiesz, boś z Japonii.
Może i to jest prawda to co ona mówi? A może sam jej nakłamał kiedyś, no cóż.
Spojrzała się na niego. Jest tutaj z nim. Cały ten czas idzie z tym niedorośniętym jeszcze szamanem, a ten...
- Jestem z tobą tutaj cały czas a tym masz jeszcze czelność pytać? Jasne, że tak!
Ostatnie jej słowa zostały wypowiedziane z wielkim jak na nią entuzjazmem.
Jakoś nie przejmowała się tym, że może zginąć. Nie.. wcale.

Jakby nie była odważna to by dawno zginęła w czeluściach Rosji, a jakżeby inaczej!
Twardą trzeba być do samego końca żywota, a nawet i po nim jeśli faktycznie ci co wierzą mają racje! Ta.. ateistka może i jest, ale wciąż jakieś tam przejawy wiary ma mimo wszystko. Nie można stracić dosłownie wszystkiego po narodzinach.
- No dobrze... chodźmy, ale postaraj się nie trafić mi przypadkiem nosem w tyłek. Nie chcę powtórki z rozrywki.. nie ty jedyny Tsukuyomi ślepy jesteś w tej Krainie.
Fakt.. Korek mógłby z tym tutaj pokazać. Wtedy może inaczej by podchodził do swojego życia..? W sumie na co ta wadera liczy. Na cuda chyba.
W każdym razie po pewnym czasie dotarli do wieży. Ona sobie przysiadła i obserwowała poczynania wilka.
Nie myślała w ogóle o randce. Diana nie zna definicji tego słowa. Nie słyszała również nigdy takiego czegoś.

Na to pierwsze zdanie Diana się lekko przeraziła.
No dobrze... czyli musi się wystrzegać tego wilka, bo inaczej obudzi się z czymś dziwnym w środku nocy... hmm, chyba jednak będą spali w oddzielnych wieżach. Albo nawet i Krainach.
Faktem było, że starał się nie zbliżać do Tsuku za bardzo bo naprawdę jest lekko.. przerażona po prostu i tyle, nie zagłębiajmy się w ogóle w szczegóły jasne? No!
- To jest pot... - rzuciła z rozbawieniem.
To niestety akurat była prawda. Pudło nasz wilczku! Niezła próba, ale na to wyłapują się jedynie nieliczne!
- A zresztą. jak zwykle.
Nie miała perfum zacznijmy od tego. To była typowa Rosyjska kobieta która znała się na ciężkiej pracy. Jak trza być drwalem i mieć jaja zamiast faceta to tak też i będzie! Diana jest tylko z pozoru słodką kobitką.

Diana naprawdę coraz bardziej nie mogła się powstrzymywać z śmiechu. Tak próbować wybrnąć z fail'a... no tego ona nie widziała nigdy.
- Tsukuyomi daruj sobie, bo to naprawdę nie stawia cię w dobrym świetle jeśli chodzi o taką próbę wybrnięcia. Nie lepiej zmienić temat? Wiesz, mi akurat nie do końca się podoba pomysł mówienia, że komuś ładnie pachnie pot...
Tutaj wstała ta kupka zdenerwowanego organizmu. Nie zdenerwowanego że złego.. a jedynie no powiedzmy sobie szczerze - zestresowanego.
Miała nadzieję, że nikt nie dowie się o tym nieudanym temacie na arenie.
Fakt - user zwyczajnie zrezygnował i tyle. W końcu po co się rzucać z motyką na słońce?
Tak to jest jak myślisz, że masz radę.. i nagle uświadamiasz sobie, że żadna z postaci nie daje radę załatwić kogokolwiek. Czyt. Kein, Wano, Diana. Anthonego nie można liczyć, bo jest dojrzewający.
Chwyciła kawał mięsa i zjadła jak prawdziwa Rosyjska kobieta. Szybko i porządnie oraz łapczywie. Nie widział tego Tsu na pewno, bo w końcu jest ślepy! Równie dobrze mogłaby się teraz bawić tyłkiem przed jego twarzą a on by tego nie zobaczył! Twerk Diana? Nope.
- Mi również miło.
Skończyła jeść i się przeciągnęła. Usiadła sobie i patrzyła w ognisko.. tyle jej starczyło.

To pierwsze pytanie lekko ją zaskoczyło ponownie. W sumie.. nie znała dokładnie odpowiedzi na to pytanie, ale żeby go nie zranić czy coś.. odpowie po prostu wymijająco.
- Matka Rosja? Nie tęsknię. Nie mam tam po co wracać i nie sądzę abym mogła. Poza tym prędzej czy później zginę w jednej z tamtych zamieci które zapewne teraz trwają. Mi tam obojętne to jest. Moja zasada życiowa jest bardzo prosta - gdzie jestem tam i mój dom. Tak to jest u mnie i tyle. Jeśli w Rosji nie walnęła bomba jądrowa przy testach to znaczy, że jest tam jeszcze jakaś forma życia.
Fakt, nie było wymijająco. Trudno, ale bezpośrednia również nie będzie.
Przy drugim pytaniu przez chwilę milczała w dziwnym uśmiechu.
Po chwili jednak zebrała się na odwagę aby cokolwiek powiedzieć. Tym razem nie będzie dosłownie i jasno oraz klarownie! Tak, to zdanie poprzednie było tragiczne.
- Nie wiem czy jesteś świnią czy nie i się o tym zapewne niedługo przekonam. Wybaczyłam ci, bo widzę iż się jakoś tam starasz ze mną dogadać. Równie dobrze mogę cię teraz zapytać.. i to zrobię. Czemu aż tak się cieszysz z tego, że mnie widzisz?
I tutaj mogła się spodziewać jednoznacznej odpowiedzi. Ciekawe jak tym razem się wywinie basior. Ona patrzyła wprost w jego oczy. Była ciekawska i tyle.

A Diana jedynie pokręciła łebkiem przy tej jego drugiej wypowiedzi. Pierwszej nawet nie komentowała. Nie chciała wracać do Rosji, nie zrozumiał tego? Nie pojął, że nie ma po co i nie chce ona wracać tam? No cóż, nie jest najwidoczniej domyślny a to jego błąd. Pech zresztą, czas się zabrać za główną sprawę.
- Mhm.... - rzuciła lekko zniżając ton.
Siedziała cicho przez około minutę. Była pewna, że coś tutaj nie gra do końca.. Walczyła z swoimi myślami szaleńczymi. W końcu nienawidziła go.. a dobra. W końcu przemogła się w sobie i przestała milczeć. Jej słowa mogły wiele znaczyć, ale również i mało.
- Słodkie Tsukuyomi. Lekko dziwne, ale jednak słodkie.
Po tych słowach natychmiast podeszła powoli do niego, po czym przejechała mu łapą po pysku i wiadomym było co było dalej, ponieważ jedynie go pocałowała. Po 30 sekundach porządnego pocałunku stanęła blisko niego. Patrzyła się na niego. Prosto w oczy ponownie. Waliło ją to, że może się źle z tym czuć. Nie mówiła jednak nic więcej.

Haha, czyli ponownie się udało jej namieszać jakoś mu w głowie. Pozytywnie na szczęście chyba nawet. Wadera nie może być do końca pewna... ale zapomniała się! A co jeśli to jest zwyczajny głupek który chce ją przelecieć i zostawić? Niby mają całą noc ale... Obawiała się tego. Nie chciała się nawet rozstawać z nim.. z nikim. Miała dość tej wiecznej zmiany wszystkich wokół. To nie było fajne dla niej!
Ciepło jej się zrobiło do momentu aż ten zaczął się pytać.. to ją lekko jednak zabolało. W takiej chwili o to pytać? Naprawdę...? No cóż, trzeba zwyczajnie to przetrwać i tyle.
Cieczkę miała i pewnie dlatego tak ładnie pachniała według tego niedoszłego jeszcze szamana.
- Że jest to nie przeczę, bo sam wiesz zresztą jak to wszystko wygląda. Wolę ciebie od tego chodzącego gówna jakim jest wiele basiorów w tej Krainie. Tylko osoby poszkodowane w życiu potrafią docenić to co mają. Nikt inny. Nawet jak kiedyś miałabym tego żałować to trudno. Na moje? Nie żałuję i nie będę.
Fakt, trochę przesadziła.. ale powiedziała prawdę a nie bawiła się w jakieś dyrdymały. Mógł wiedzieć teraz, że jest ta wadera szczera aż do bólu.

Okej, skoro nie jest aż tak źle.. no to niech będzie lepiej! Tylko zawsze pozostaje jeden problem u Diany... za bardzo się przejmuje innymi, a raczej przejmowała. Ciekawe jak wyjaśni Korkowi kilka spraw.. i Natanielowi. W sumie to zaczyna być lekko przerażające, ponieważ na pewno nie dopuści do niego partnera. W każdym razie wychodzi na to, że będzie trzeba jakoś go jednak oszukiwać albo skrywać prawdę.
Pech, ale tak to bywa.
- Chwila... wtedy byłam po cieczce i teraz też jestem. Niech zgadnę.. czujesz ten zapach tak? - rzuciła całkowicie rozbawiona tym faktem.
Jest już dobrze. Może nie najlepiej, ale jakoś tam im idzie.
Czuła cały czas to wtulenie. Była szczęśliwa.
- Noc jest długa... twój wybór.
Po tych słowach przejechała sobie ogonem po jego grzbiecie. Była ciekawa jego reakcji.