Dzika plaża

Anthony mimo iż to jest dosyć ciekawa postać.. spróbuje tutaj lekko inaczej podejść, ale wciąż trzymając się charakteru!
Tak jak zawsze łeb w górę i naprzód! Trzeba bardzo dobrze pamiętać o tym, że nie każdy potrafi go dokładnie zrozumieć. Nie obchodziło go to ani trochę, po prostu szedł przed siebie. Nie interesowało go również to, że może kiedyś po prostu będzie sam. Zmieni watahę, Krainę i będzie dobrze nie? W końcu świat nie kończy się na tym małym przerośniętym lądzie.
Zauważył wilka który ledwo co wylazł z wody.
Młodszy basior sobie gdzieś tam polazł i walnął się na piasku. Obserwował to co tamten zrobi. Ciekawe czy zareaguje jak tamta wadera wcześniej... raczej nie, ale w końcu życie polega na tym iż trzeba spróbować wszystkiego co się chce co nie? Hulaj dusza, piekła nie ma! Znaczy się jest.. ale to trzeba poczekać aż coś się wydarzy, a do tego mu nie spieszno. Najwyżej przetrzepie komuś tyłek i będzie spokój ni? Bez walki nie ma życia.

Wilk chciał wybuchnąć śmiechem kiedy tamten spojrzał się na niego podejrzliwie. Oj może być ciekawie, a jak nie będzie to po prostu podenerwuje kolejną osobę na swojej drodze. A może to jest pierwsza? W końcu nie pamięta już za dużo. W Krainie też nie był zbyt długo, a potem to jego zniknięcie.. trza się bardzo dobrze zastanowić zanim ten odwali coś głupiego.
W końcu nie wytrzymał i padł ze śmiechu, po czym natychmiast to przerwał słysząc słowo ''Witaj''.
-No no no.. w końcu ktoś kulturalny! Witaj! - rzucił z powagą.
Nie interesowało go zbytnio po co ten podszedł.. ale powinno, bo w końcu basior zadał mu to jakże przedziwne pytanie.
-Nie... skąd w ogóle takie pytanie? Ja rozumiem, że jesteś stary ale żeby zdziadziały? Chłopie obudź się! - powiedział po czym znowu się zaśmiał.
Tak, będzie chamski.
Uspokoił się i próbował tak jakby zabić wilka wzrokiem. No co, próba czegoś nowego co nie?
Uśmiechnął się chytrze i zaczął się coraz dokładniej przyglądać.. nie wilkowi a morzu. Basior mu je zasłaniał no! Niech sunie tyłek..

-O takich bredniach nigdy nie słyszałem, a nawet jakby mi to ktoś kiedyś powiedział to na pewno bym o takim idioctwie zapomniał. Kto to w ogóle wymyślił? - powiedział marszcząc brwi.
W końcu nie był jakiś tam obeznany w tej Krainie a jednak powinien takie rzeczy wiedzieć co nie? Chwilka, jednak nie.
Jest dojrzewający i dopiero co wrócił do tego miejsca. Można szczerze powiedzieć, że powinno go to wszystko nie interesować nigdy.
-Nie pytaj się mnie takich rzeczy. Jestem nowy w Krainie.. a raczej no cóż, dopiero wróciłem. Ale sądząc po tym co teraz mówisz to albo również dopiero co przybyłeś do Krainy albo coś szykujesz i się starasz wybadać.. jakie inni mają o tobie zdanie i co o tobie wiedzą. Jedno z dwóch, które zgadłem? - powiedział z chytrym uśmieszkiem.
Nie jest to info od Boga. W końcu jak ktoś tak pyta to zawsze i nawet user bierze pod uwagę te dwie opcje. Pytanie jedynie brzmi - czy ten odpowie czy może uniknie odpowiedzi?

Przy pierwszej jego odpowiedzi miał ochotę po prostu sobie pójść. W końcu po co siedzieć z kimś kto pyta o coś i nie wie nawet.. a nieważne, lepiej nie zagłębiać się w ten sens czy coś takiego.
No dobra, to brzmi idiotycznie i ten jak debil się pyta. No cóż, pech iż ten młodszy basior trafił na tego wilka.
Przy jego zmianie intonacji oraz samej reakcji Anthony ogarnął, że ten rozmówca go okłamuje i skrywa dosyć dużo.
- I po co to wszystko Karmelu? - rzucił z dosyć dziwnym uśmiechem. No cóż, widać było iż ten wilk nie jest głupi. Poza tym jak przystało na jego charakter jest sprytny. Wszystko wykorzysta to co mu się zachce. Więc pytanie jedynie brzmi - dlaczego to zrobił? Przecież ten rozmówca jedynie teraz zwariuje nie? A teraz jedynie należy wspomnieć, że ten wilk lubi zamieszania i to bardzo. Jeśli coś nie idzie po jego myśli to go to nie obchodzi ani trochę. Po prostu do momentu jak ma zabawę to to wykorzystuje po całości.
Pytanie jedynie brzmi czy to się na nim teraz nie odbije?

Haha, czyli młody basior jednak go zaczął wkręcać, o tak!
Chwycił przynętę. Coraz lepiej!
- Jesteś Karmelem i widać to po tobie. - powiedział i pękł ze śmiechu. Znaczy się nie dosłownie, ale wiecie chyba o co chodzi nie? NIE?!
Przy kolejnych jego słowach można się było upewnić iż kłamał. Oj jak słodko on próbuje się wymigać od śmierci której nie zaserwuje ten wilk.
- Jak to ''chcecie''? O czym ty ćpunie mówisz? - powiedział bardzo zdziwiony.
Nie rozumiał w ogóle czemu temu tak odwala, ale no cóż.. czas chyba jednak przestać się bawić jego kosztem, bo to nie odbije się dobrze na tej rozmowie. Niby spoko i można kontynuować, ale ten basior poczuł jednak iż nie powinien.. nie aż tak. Męczyć go będzie potem, ale nie tak ażeby ten myślał o śmierci, co to to nie!

- Co z tobą facet jest? Gorszej kupki strachu nie widziałem od lat jak nawet... chyba nawet i nigdy. Nie jestem żadnym Onym a ty jesteś żałosny. Nawet dojrzewającego się boisz.. w sumie fakt, bój się mnie bo nie raczę cię mocno poranić jak źle coś powiesz. Ale nie jestem twoim wrogiem to momentu aż mnie nie urazisz. Chyba.. w każdym razie nie jestem żadnym Onym. Nie wiem nawet co to słowo oznacza. - wydusił to z siebie bo naprawdę miał już dosyć zabawy w szukaj winnego w niewinnych. Będzie go też trzeba nauczyć trzymać język za zębami.. faktycznie jak go Ony znajdzie to będzie miał problem. No chyba, że tylko ten wilk jest taki sprytny.. a nieważne, dowiemy się kiedyś. O ile się dowiemy, bo nie musimy prawda? PRAWDA?

Wilk w tym momencie strzelił facepalma. No cóż widać jak dobrze ten Karmel myśli.. a raczej jak nie myśli.
- Pomyśl durniu jak się zachowujesz! Widać to jak cholera po tobie. Myśl. Dokładnie. Jak. Się. Zachowywałeś. Po. Wypowiedzeniu. Imienia. Swojego. I. Po. Moim. Sprytnym. Zagraniu. - mówił to bardzo powoli tak aby basior przed nim mógł wreszcie zrozumieć cokolwiek.
W skrócie - MDJSZPWISIPMSZ. A po totalnym skrócie -... nieważne, po prostu wiecie iż to miało być zwyczajne przedłużenie postu.
- Nie znałem i nie chcę mówiąc szczerze znać takiej osoby jak ty. Zbyt łatwo cię chłopie nabrać na cokolwiek. Jeśli masz do mnie jakiś interes to mów teraz, a jeśli nie to pozwól, że poszukam kogoś mądrzejszego od ciebie co? - rzucił z dezaprobatą.
No cóż.. był jaki był i miał swoje zdanie, a to chyba jest najważniejsze co nie?!
Przymknął oczy i westchnął. Ciekawe co ten palnie zaraz.

w.b.w

Wilk nie wiedział już zbytnio co powiedzieć. Wpierw ktoś wylatuje z jakimiś Onymi a teraz z zakupami? Co z tym rozmówcą jest nie tak do jasnej ciasnej?
- Zarzuć też i kilka kości dla mnie za fatygę. Nie wiem czemu sam tego nie zrobisz, ale okej. Wiesz ile to będzie kosztowało chociaż czy zarzucisz tyle ile masz i po prostu mam wrócić z tym co zostanie hmm? - to była jedna sprawa. Druga jednak polegała na tym, że po prostu gdzie jest sklep i co kupić dojrzewającemu. No chyba, że ten dorosły basior... a nieważne, czas na jeszcze jedną sprawę która w momencie ukazania listy naszła wilkowi na myśl.
- Soczewki kontaktowe? Nie lepiej się bez nich obejść? W końcu nie jest wielkim problemem aby się skapnąć, tym bardziej iż po zmianie wyglądu na pewno będą próbowali szukać też i innych cech. Może jednak faktycznie lepiej jedną rzecz zostawić hmm? To tylko moje zdanie, nie chcesz nie słuchaj.
Fakt.. z jednej strony to jest racja, ale patrząc na to, że ten basior przed nim ma dość rozpoznawalne oczy. Jego sprawa, jego kasa.
Przyglądał się z zaciekawieniem Karmelowi. I tak, skapnął się, że ten chce się sam przerobić. Widać w końcu po samej liście i po tym, co ten mówił. Ten młodszy wilk nie jest idiotą!

Wilk się zaśmiał w momencie kiedy ten wspomniał o niespotykaniu się już więcej. Znając tego młodszego basiora, nie jest to możliwe niestety. No cóż, dla wielu to jest dobre, a jedynie dla naszego ukochanego (lol, nope) Karmela będzie problem. Nie każdego da się w końcu zadowolić co nie? To tak samo jak na turniejach - tą część omińcie ze względu na spam usera - jest zawsze 10 osób i nieważne która strona wygrywa, zawsze znajdzie się chociaż jedna osoba która będzie narzekała na całą grę. Nie jest to dobre, ale prawdziwe niestety.
A wracając.
- Nie ma szans abym cię nie zobaczył jeszcze raz, ale spoko. Niedługo wrócę, czekaj tutaj chyba iż chcesz się pożegnać z całą twoją kasą. Nie mam zamiaru cię szukać po całej Krainie. Chociaż chciałbym wiedzieć jedną rzecz. Z jakiej ty watahy jesteś w ogóle? Wolałbym te tereny unikać póki jeszcze będę mógł. Pomyśl nad odpowiedzią, a raczej nad tym jak będziesz próbował to powiedzieć, ja spadam. - powiedział biorąc kości.
Skinął jedynie łbem i poleciał tam gdzie chciał. Może kiedyś znajdzie sklep w końcu?

ZT.

- Ish nu palah droga Beto Karmelu. - powiedział te słowa wchodząc ponownie na plażę. No to czas chyba sobie kilka rzeczy z nim wyjaśnić nieprawdaż? W końcu należą się jakieś słowa.. albo cokolwiek temu wilkowi. Ma prawo wiedzieć dla kogo pracował i koniec!
Podszedł ze swoim chytrym uśmiechem który po dziesięciu sekundach zamienił się w normalny.
- Udało mi się przy okazji wyciągnąć zniżkę od sprzedawczyni. Widać, że twoje imię jest bardzo znane tam. - powiedział jeszcze bardziej się szczerząc i podając sto dziesięć kości. Nie odjął sobie 30 dla siebie, a jedynie 40. Mały procent za taką robotę, ale co tam nie?
Reszta jego, niech będzie. Anthony się targował, jest sukces! Nie pomyślał jedynie ten basior o tym, że go w pewnym sensie sprzedał.
Oddał kartkę i czekał na kilka słów od rozmówcy. Niech się jeszcze przez chwilkę nie rozchodzą.

- Hmm... Właścicielka jakiejś restauracji i sklepu o nazwie ''Kieł''. Zgaduję, że jeżeli chcesz wiedzieć więcej to nie idź do niej, bo powiedzmy sobie bardzo szczerze. Nie wygląda na normalną. I nie nosiła niczego takiego. Obrączka.. hmm... Nie kojarzę nawet niczego takiego. - powiedział po chwili zastanowienia się. No cóż, trzeba załatwić jeszcze kilka spraw zanim wyjdzie, ale wpierw.
- Mi się wydaje, że ty to źle mówisz. Tamta najwidoczniej była z twojej watahy skoro po pierwsze cię znała, a po drugie zaraz po wspomnieniu twojego imienia było to ''Ish nu palah''. To chyba tak powinno się mówić, a nie fisz na palcach. Miałoby to chyba więcej sensu nie? a brzmi to trochę na pożegnanie, bo mówiła to na sam koniec.. ale nie jestem pewien. Na moje tak, ale uważaj jak chcesz. Ja swoje odwaliłem. - powiedział po czym się przeciągnął. Czas chyba pozamykać ostatnie sprawy i spadać. Nie ma sensu tutaj dłużej siedzieć.
- Na moje to tyle Karmelu, a i pamiętaj iż cię rozpoznam czy tak czy siak. W końcu wiem jak będziesz wyglądał. Ale to wszystko w swoim czasie. Bywaj..
To były jego ostatnie słowa.
Wyniósł się stąd. To koniec.

ZT.

Przeznaczenie. Idea antyku, zgodnie z którą los nasz jest z góry ustalony przez bogów i niemożliwy do uniknięcia. Chcąc nie chcąc, niezależnie od naszych poczynań staniemy z fatum twarzą w twarz. Na forum ta teoria jak najbardziej się sprawdzała, bowiem oto pchana userskim przeznaczeniem Wheat zawitała w progi tegoż tematu. Wciąż pewna była, iż posiada wolną wolę i skorzystała z tejże, kierując swe kroki w to miejsce. Tymczasem była niczym nieświadomy niczego Sim, sterowana przez osobę zza drugiej strony ekranu. Ale nie wnikajmy, bo zaraz wyjdzie nam z tego science fiction z detektywistycznymi odnogami. A wystarczy nam detektyw fabularny.
Wheat tymczasem wędrowała morskim brzegiem, spoglądając co chwila na metalową łapę, niepewna, czy aby nie zardzewieje ona w tempie ekspresowym pod wpływem mokrego piasku i samej wody. Mimo iż nic takiego się nie działo, szła w pełnej gotowości, by w razie czego wystrzelić w górę, przeklinając niszczycielski żywioł wody i wymachując wściekle łapą, coby wysuszyć ją na wietrze czym prędzej. Byłby to widok iście zabawny, a Wheat nie zawahałaby się przed takim zachowaniem.
Jednakże nim morze zdążyło pomyśleć, że może uczynić coś tak paskudnego, coś innego przykuło uwagę zacnej wilczycy. Zaczęła hamować natychmiast, by zmniejszyć ryzyko kolizji do minimum; mimo że nie przemieszczała się z prędkością zagrażającą życiu i zdrowiu swojemu tudzież postronnych postaci, znała swoją grację i wiedziała, że potrafiła rozbić się nawet o najdalsze drzewo - a wilk, cel nieco bardziej ruchomy, nie stanowił dla niej żadnego problemu. Zwolniła więc do niemal tip - topków i zatrzymała się przy jegomościu.
- Hola!

Woda była niesamowitym żywiołem... daje życie i sieje zniszczenie. Ale przede wszystkim bez niej nie byłoby pysznego naparu zwanego herbatą. Nic dziwnego, że każdy Smok Herbaciany podświadomie łaknie kontaktu z wodą.
Xian miał za sobą dość długą podróż, więc gdy tylko dotarł do ustronnej, dzikiej plaży, odetchnął z ulgą. Potrafił unosić się w powietrzu przez wiele dni... ba, nawet mu się zdarzało czasem zasnąć podczas lewitacji... ale każda chwila na odpoczynek po tak długim locie była bezcenna.
Smok stopniowo obniżył pułap lotu, aż w końcu wylądował na miękkim piasku. Zwinął się w kłębek niczym przerośnięty wąż i odetchnął głęboko. Bryza morska miała fascynujący, odświeżający zapach.



//temat mi wyglądał na martwy, ale przepraszam, jeśli się jednak komuś wbijam//